Week 8: naar de kinderarts

Week 8

Maandag ging ik samen met  mijn moeder en Manuel naar de kinderarts. De pepti leek toch zijn werk te doen en daar was ik tevreden mee.
Daar aangekomen werd hij gewogen. Hij was ten opzichte van 3 weken daarvoor 200 gram aangekomen.
De kinderarts schrok daar niet van, ookal is het minder dan gemiddeld. En omdat Manuel flink was bij zijn geboort had hij wat "reserves". De arts wilde alles weten. Gelukkig had wel het idee dat we serieus genomen werden.
Tot ze begon over het feit dat ze niet zeker wist of het een koemelkallergie was. Haar voorstel was eigenlijk om zo snel mogelijk weer koemelk te gaan introduceren.
Ik viel bijna steil achterover van dat voorstel.
Ik had als baby koemelkallergie gehad en nog steeds kan ik niet te veel melkproducten eten. Daarnaast heeft eerste zoontje er ook last van gehad en die heeft nog steeds eczeem en gevoelige darmen.

Ze vond dat de symptomen erbij konden horen, maar het kon ook bij de darmkrampen piek horen. Een opmerking waar ik zelf bijna allergisch voor aan het worden ben. Een baby hoort het toch niet uit te gillen van de pijn...
Gelukkig heb ik wel duidelijk kunnen maken dat we voorlopig nog niet gingen beginnen met provoceren. Het leek eindelijk iets rustiger te worden. Anders gingen we zelf de voeding bekostigen.

 Ze schreef gelukkig een vergoeding uit voor Pepti voor 3 maanden en we zouden over een maand een belafspraak hebben.
Daarnaast wilde ze dat ik een afspraak ging maken met de medisch pedagogische zorgmedewerkers voor wat tips.

 Ik begrijp dat een kinderarts puur naar de symptomen kijkt en de meest schrijnende gevallen ziet. Toch vind ik het wel pittig dat je gevoel in twijfel word getrokken. Misschien heeft Manuel geen heftige allergie op koemelkeiwit, maar een intolerantie kan ookal vervelende reacties geven.

De dagen erna gingen bergafwaarts helaas. Manuel kreeg weer meer buikpijn en ook het huilen nam meer toe. Na overleg met de poli en de kinderarts besloten we toch als proef over te gaan op Neocate.
Die dagen daarna nam de buikkramp gelukkig af. Manuel dronk alleen nog steeds niet goed. Hij had naar mijn mening een hele negatieve associatie met drinken. Als hij ook maar half een krampjes kreeg dan stopte hij met drinken.

Die donderdag had ik een gesprek met de medisch pedagogische zorg. Ik kreeg een strak dagschema mee en leerde wat meer over inbakeren. Over wakker tijden wist ik al veel omdat we bij ons eerste zoontje erg de focus hadden gelegd op goed slapen. Uiteindelijk had ik wel wat geleerd uit het gesprek, maar heel veel wist ik al wel en paste ik ook toe.
Alleen het ging heel moeilijk met een baby die gewoon niet lekker in zijn vel zat.
Toch probeerde ik er weer het beste van te maken samen met mijn man.