Vechten tegen de slaap

Elke avond het zelfde verhaal rond de klok van 8 de laatste fles, pyjama aan en slapen.... Althans niet als het aan jou ligt, werkelijk waar alles doen om maar niet te slapen, huilen jammeren in je ogen wrijven, terwijl mama alles probeert om je te helpen in slaap te komen. Wandelen, wiegen, in bed leggen... 5 maandjes oud en nu al een dondersteentje. 

Soms duurt het wel een uur voordat je het opgeeft en uiteindelijk toch in slaap valt. Het schijnt dat madame haar vader ook zo was vroeger... (en bedankt papa ;) ) 

Afgelopen weekend heb ik mezelf erop betrapt dat ik eigenlijk niet zoveel van mijn dochter verschil... terwijl we gezellig vrienden over de vloer hadden ben ik letterlijk na een uur vechten tegen mijn zware oogleden op de bank in slaap gevallen. En toen ik wakker schrok lachend werd aangekeken met de vraag "zo ben je er weer?" Kon ik mezelf wel onder de bank verstoppen. 

Aankomende zaterdag staat er een leuke avond gepland met vrienden uiteten en een biosje pakken... nu heb ik een onwijs lieve vriendin die heel erg graag wilt oppassen... maar ojee gaat madame wel slapen? Ik vrees het ergste... 

Ik ga er eigenlijk wel vanuit dat ik niet de enigste ben met een lekker eigenwijs ik wil niks missen kind, wellicht zijn er mama's of papa's met DE gouden tip? Beloning? Een hele blije moeder!