8 jaar geleden
#teamnosleep
Helaas moet ik jullie bij deze mededelen dat mijn slaap ons sinds kort verlaten heeft..
Ik weet niet waar het van komt. Ik weet niet waar het aan ligt. En ik weet niet waarom ik het gevoel heb dat ik terug in de tijd ben gegaan.
Oh.. dat laatste weet ik wel. Het is namelijk precies zoals zo'n 5, 6 maanden geleden. Jaé-Lynn heeft, uit het niets, zonder overleg besloten om niet meer te gaan slapen. Overdag een slaapje doen? Dat is uit den boze, ben je gek! En in de avond? Dan doen we korte slaapjes. Max anderhalf uur. Moet niet te gek worden natuurlijk. In de nacht? In de nacht slapen we gewoon niet meer door. En wat het allerleukst is? Een ritme krijgen daardoor, en dan elke nacht tussen 2 uur en 2.15 wakker worden!
Altijd leuk, zo'n plan. En dat mag best. Ik vind het alleen minder dat ik, nogmaals zonder overleg, in dit plan meegetrokken word. Zij niet slapen, ik niet slapen. En dat is prima, voor een dagje of 3. Wij zijn ondertussen 2 weken verder. Terwijl zij in haar ritme komt van wakker blijven etc, doe ik dat niet.
Zij is het zonnetje in huis. Ook al slaapt zij niet, ze is vrolijk en kletst en lacht en heeft energie. Mama? Die niet. Nee. Verre van. Mama begint steeds meer op een zombie te lijken. Mama is niet zo vrolijk. En heeft zeker geen energie. Mama is blij dat ze nog weet hoe ze heet. Toch? ..
Het is een raadsel waar dit slechte slapen nu weer ineens vandaan komt. Is het toch nu het spreidbroekje? Is het dat ze zich niet lekker voelt (veel ziek & verkouden)? Is het dat ze het gewoon te gezellig vind? I don't know.
Ja, soms hebben baby's zo'n fase. Ik dacht alleen, foolish me, dat zodra ze doorsliep we her ergste qua slapen gehad hadden. Ik had mijn feestje al gevierd, mijn victorie geclaimd. Mijn slaap was wedergekeerd. Het leven was zo mooi uitgerust. Maar ik was te snel. Oh oh. En nu, nu heb ik weer afscheid moeten nemen van mij slaap. Dat deed pijn. En het was een lang, moeilijk gebeuren. Ik weet niet wanneer ik hem weer terug zie. Zucht. Als ik aan hem terug denk, dan doe ik dat met een snik. Ik zal je nooit vergeten slaap. En op een dag.. op een dag zullen wij weer samen zijn..
Debsel86
Ai wat rot voor je. Juist als je "verwend" bent door wel te kunnen slapen 's nachts is die overstap des te groter als het ineens niet meer kan. En slaapgebrek is killing voor je lichaam en geest. Hier inmiddels bijna acht weken mama van een tweede kindje, met de nachtvoedingen en darmkrampjes en alle gezellige ongemakken dus ik leef met je mee haha. Hopelijk gaat het snel weer beter! Xx
Anoniem
Hallo allemaal.. Mijn baby is 2 maanden en 2 weken oud.. maar hij was met 31 weken geboren, dus hij zou nou 2 weken oud moeten zijn.. Bij ons is de slaap dus ook met vakantie sinds een week. In het ziekenhuis sliep ie zo lekker. . Eerste dagen thuis ook.. Maar nou, sinds een week hebben we dagen dat ie gewoon vanaf 10 uur s'ochtends tot 10.00 uur s'avonds wordt het gewoon niet geslapen.. ik vraag me af wat kan de reden zijn bij zo'n kleine baby.. En het ergste is dat zodra het ruggetje de matrasje aanraakt beginnen we gelijk met huilen en schreeuwen... En dat ook snachts..
mamavaneenmeisje
oo zo herkenbaar... Alleen de fase van mijn dochter duurt al zeker 3 jaar... gelukkig word het wel langzaam beter. :) Ooit zijn we weer helemaal vriendjes met slapen :)
Anoniem
niet slapen is niet fijn voor mamma. Ik heb ook een ventje van 4 die weinig slaap nodig heeft. 22.00 op bed en om 7.30 weer eruit. Als ik geluk heb slaapt hij daadwerkelijk om 24.00. Maar gelukkig wel de hele nacht door. Hij was toen hij kleiner was ook regelmatig in de nacht wakker en heb ik ook weinig slaap gehad. Doordat ik vaker met hem buiten ging spelen en meer activiteiten met hem overdag ging doen heb ik hem zover gekregen dat hij in ieder geval de nacht door slaapt in zijn eigen bed (ook veel lekkerder voor mamma) Nu hij naar school gaat hoop ik dat hij eerder gaat slapen.