#REALTALK - De kraamweek: wat ik had verwacht, en hoe het uiteindelijk was!

Daar zijn we dan, zondag 28 juni eindelijk thuis! S'ochtends om half 8 komen wij aan vanuit het ziekenhuis na een nogal traumatische bevalling (lees hier mijn bevallingsverhaal). Gelukkig wachtte mijn vriendin Tedje ons op bij ons huis om ons kersverse gezinnetje naar binnen te helpen. Oscar ondersteunde mij en Tedje tilde Nova. Oscar had in het ziekenhuis de kraamzorg gebeld. De kraamhulp was snel beschikbaar en zij konden al binnen een paar uurtjes bij ons aanwezig zijn. Verslagen na ons bevallingsavontuur wacht ik met Nova in mijn armen op de bank tot dat de kraamzorg arriveert. 

Hoe verwacht ik dat de kraamweek er uit komt te zien? Nou op dat moment wilde ik alleen nog maar slapen en kon alles mij gestolen worden. Maar ik had van te voren een heleboel ideeën en verwachtingen zoals:

Een roze wolkHeerlijk een week cocoonen met Oscar en Nova in onze liefdes bubbelHele week in bed liggenHet eten en drinken van warm voedsel om mijn herstel te verspoedigenElke dag ontbijt op bedIntens genieten de borstvoedingGeen kraambezoek om lekker uit te kunnen rustenÉén kraamhulp zodat we lekker aan elkaar kunnen wennen

Wat hier van kwam in de kraamweek? Dat lees je hieronder! 

Daar is onze kraamhulp, Kelly. Een super lieve zorgzame jongedame. Ze komt bij me zitten en hoort ons bevallingsavontuur aan. Daarna bonjourt ze ons naar bed, zodat Oscar en ik even kunnen slapen. En zonder er over na te denken laat ik Nova bij haar achter nadat ze nog geen één dag oud is. Zó moe was ik. 

Kelly zorgde zo goed voor ons. Vooral ik had de eerste dagen veel zorg nodig. Ik kon namelijk nog niet zelf uit bed komen, douchen of voor Nova zorgen. Ik had de weeën vooral staande opgevangen voordat we naar het ziekenhuis gingen en drukte mijn benen bij iedere wee keihard in de grond. Mijn benen voelden dan ook de eerste dagen na de bevalling als pudding. Daarnaast die pijn van onder, alsof ik door een vrachtwagen was overreden en mijn vagina een meter naar beneden hing. Ik vond het erg moeilijk dat ik Nova niet kon verzorgen en alles uit handen moest geven. Gelukkig waren Oscar en Kelly daar om te helpen met alles. Kelly zorgde niet alleen voor ons, maar ook voor ons huishouden wat mega fijn was! Toch was ik vaker uit bed dan in bed. Er moest zoveel gedaan worden en ik wilde overal bij zijn, ook al kon ik zo weinig betekenen. De GGD komt langs, we moesten onverwachts met Nova naar het ziekenhuis en zoveel meer dat je moet doen in de kraamweek.

De eerste avond bestelde we sushi. Oh wat hadden we daar naar verlangd tijdens de zwangerschap. Oscar is solidair met mij geweest, omdat hij wist hoe erg ik het mistte! (Nu weet ik niet of hij in het begin nog stiekem met vrienden sushi heeft gegeten, maar dat zou ik hem vergeven;) ) Oscar ik hadden er helemaal zin in en hadden ons geïnstalleerd in bed. Nova lag in haar nestje tussen ons in, sushi voor ons en laptop ready met Netflix. Maar zodra de Sushi werd bezorgd, sloeg Nova helemaal om en werd erg onrustig. Ze wilde steeds aan de borst, huilen en totaal niet slapen. Dat moment hakte er voor ons beide even hard in. Het was een reality check! Dat we vanaf nu altijd rekening moeten houden met haar en het gevoel dat je nooit meer met z'n tweeën bent. We waren dood op van de bevalling en hadden 72 uur niet geslapen. Dat we niet even samen wat konden eten en konden genieten van de eerste keer sushi was op dat moment erg zwaar. 

En als ik naar Nova keek dan voelde ik de roze wolk niet, ik was niet verliefd. Ik werd hier intens verdrietig van. Ik had verwacht dat Oscar en ik in een bubbel zouden zitten, smoorverliefd zouden zijn. Begrijp me niet verkeerd, ik hield van haar vanaf het eerste moment dat ik haar zag. Maar die roze wolk waar iedereen het over heeft en waar ik naar had verlangd was er niet. En nu ik hier over praat met mede mama's, blijkt de roze wolk vaker niet aanwezig. 

De borstvoeding leek gelukkig goed te gaan de eerste dag. Wat was ik daar blij om! Jammer genoeg veranderde dat al vrij snel. Na de eerste dag kreeg ik enorm veel kloven. Kelly hielp mij bij het aanleggen en hoe we Nova ook aanlegde, de kloven bleven verergeren. Ze vermoedde dat er misschien iets mis zou zijn met Nova's tongriempje. Daarom hebben we een lactatiekundige ingeschakeld. En ja hoor, Kelly had het goed gezien! De lactatiekundige constateerde zowel een te kort tongriempje en een te dik lipbandje. Ze gaf aan dat we het het wel moesten laten behandelen, anders zou Nova later mogelijk moeite hebben met bepaalde letters. Kelly grapte nog dat ze ook niet kon tongzoenen. Oscar vond dat niet zo heel erg! We moesten een afspraak maken in het ziekenhuis om er naar te laten kijken door de KNO arts. Daar gingen we dan met z'n drieën voor het eerst op pad, ons eerste uitje na zes dagen. Maar niet naar een leuke bestemming. 

In het ziekenhuis zagen ze gelijk dat ze een te kort tongriempje had en een te dik lip bandje, hierdoor kon ze niet goed aangapen waardoor ik kloven kreeg. Ze hebben haar tongriempje en lip bandje met een laser kunnen verhelpen, mega zielig, maar je zag wel gelijk verschil! Ze kon namelijk haar tong ineens uitsteken! Eenmaal thuis was ze van de schrik bekomen. We hebben inmiddels een andere kraamverzorgster, omdat Kelly de week niet af kon maken. Anouk is ook een super leuke vrouw en helpt ons net zoals Kelly met het hele huishouden. Eerst baalde ik dat er van kraamverzorgende gewisseld werd. Achteraf gezien was het prima zo en boften wij met twee van die leuke dames. Van beide krijg je toch verschillende en aanvullende tips. Nova dronk sinds het verhelpen van haar tongriempje en lipbandje stukken beter. Maar toch bleef het bij mij pijn doen. Na opnieuw een lactatiekundige gezien te hebben ga ik toch maar even een tijdje kolven.

Oscar en ik vinden de eerste week enorm heftig. Ik denk dat het vooral komt door het weinig slapen en de vele voedingen. Nova kwam om de 2 uur dag en nacht, en had vervolgens een uur later kramp. Wij sliepen dan ook niet langer dan één uur achter elkaar door. Achteraf zijn we heel blij dat we de eerste week geen kraambezoek hebben ontvangen zodat we zelf een beetje konden wennen en landen in onze nieuwe rol als ouders. Ook mijn herstel tijdens de kraamperiode ging voor mijn idee langzaam. Doordat Nova met de vacuümpomp is gehaald hebben ze een knip moeten zetten. De hechtingen daarvan hebben echt lang de tijd nodig gehad om te helen. Ik heb ook pas mijn eerste wandelingetje met Nova kunnen maken na 3 weken (en zelfs nu na 10 weken ben ik nog niet helemaal hersteld.).

De laatste dag van onze kraamweek geven we aan dat we heel graag een dagje in bed willen spenderen. Dit was tot nu toe nog niet gelukt omdat er steeds wel weer iets was waardoor we het bed uit gingen. De verloskundige, de GGD voor het hielprikje, de lactatiekundige, het ziekenhuisbezoek voor Nova haar tongriempje ect. Toen Anouk aan kwam in de ochtend zijn we gelijk weer het bed in gedoken en heeft ze het ontbijt bij ons op bed gebracht. Dit was dan zeker even genieten! 

De kraamweek was heel anders dan dat ik mij had voorgesteld. Het was heftiger dan verwacht, maar er werd goed voor ons gezorgd. Ik had geen idee hoe fijn het is om kraamzorg te krijgen en om een kring van professionals om je heen te hebben. Die roze wolk, die is er nog steeds niet echt. Maar ik word met de dag meer en meer verliefd op Nova.

Volg onze avonturen op mijn Instagram @luxblog.nl