
Opnieuw aan de medicatie
Vanaf 5 dagen oud moest Finn medicatie krijgen, een blaasontspanner die er voor zorgt dat hij minder last heeft van zijn blaas. Maar wel nog genoeg kan plassen en daar niet mee in de problemen komt.
We werden twee weken na de OK verwacht bij de uroloog. Finn kreeg voor de operatie een blaasontspanner omdat hij te veel kracht kon zetten en dat voor onrust kon zorgen in zijn kleine lijfje. Na de operatie mochten we hier mee stoppen en kijken hoe het zou gaan. Er was niets te voorspellen, en de dikke blaasspier hadden ze op de echo met 35 weken al gezien.
2 weken moest de katheter in Finn zijn nieuwe gaatje blijven zitten. Dit zou er voor mogen zorgen dat zijn herstel sneller zou gaan, en zijn wond snel zou genezen. Makkelijk was natuurlijk anders, want het was een afgedopte katheter. Finn had al vanaf dag 5 een vesicostoma dus plassen was geen probleem. Dat deed hij gewoon in zijn luier, maar dan via een andere uitgang. Om ervoor te zorgen dat zijn zo leeg mogelijk was moesten we met iedere schone luier katheteriseren. Met een katheter moesten we dan in zijn vesicostoma om zijn blaas te legen. Vaak in zijn luier, en soms in een glas om te kunnen zien of hij geen witte bloedcellen of andere onzuiverheden in zijn urine had zitten. Onzuiverheden kunnen namelijk een infectie betekenen.
Na de operatie en het stoppen met de medicatie hebben we gemerkt dat Finn steeds minder urine in zijn blaas had zitten als we hem moesten katheteriseren. Omdat er niet zeker konden zeggen waar het vandaan kwam zijn we eerder naar de uroloog terug gegaan. Op donderdag zouden we sowieso terug moeten, maar uiteindelijk hebben we op dinsdag gebeld dat we het niet vertrouwen. Geen idee wat er aan de hand is en natuurlijk moet je dan maar net de juiste mensen spreken in het ziekenhuis. We hebben de poli urologie gebeld in de hoop de uroloog snel te spreken. De receptioniste heeft gelukkig na het zien van Finn zijn dossier snel gehandeld en we hadden snel reactie van de uroloog;
NU in de auto stappen en naar Maastricht rijden, hoelang doen jullie er over? Dan zorg ik dat ik klaar sta voor een echo. Gelukkig konden we zo in de auto stappen en vertrekken naar het ziekenhuis. En na een uur waren we bij de uroloog. Finn had een lege blaas, en toch nog goed gedronken die dag, dat betekende alsnog te veel druk op zijn blaas. En weer opnieuw aan de medicatie.