Mijn kraamweek! Inclusief poepen in een vuilniszak......

Na een ontbijtje nog in het ziekenhuis mocht manlief de kleine in badje doen. Ik denk dat ik serieus nog nooit zo trots geweest ben als toen. De nieuwbakken papa deed het zo onwijs goed met onze uk. Ze zeggen wel is dat zodra je kleine op je buik gelegd wordt je mama instinct volledig wordt geactiveerd maar bij deze papa was dat ook écht zo. Hij deed haar in bad en kleedde haar aan alsof hij nooit anders gedaan had. In haar mooie weer weloverwogen gekozen outfitje zet ik haar in de maxicosi om naar huis te gaan. Madam vond haar outfitje denk ik iets minder mooi want haar voeding kwam er volledig uit. Thuis maar weer omkleden dacht ik. Eenmaal in de auto voelde ik me echt helemaal compleet. Ons eerste echte gezin momentje. Eng vond ik het wel, doodeng.. Voor het eerst rijden met zon kleine mini mensje op de achterbank. Manlief reed ineens wel erg voorzichtig (gelukkig). Thuis stond de nieuwbakken oma ons op te wachten met een mooie kaart en een bos bloemen. Ik vertel haar over het spuug ongelukje en dat ze dus écht andere kleding aan moet. Met een kledingkast vol kleding moet dat geen probleem zijn denk ik. Totdat ik ging kijken naar de maten... Ik had natuurlijk een dikke baby verwacht en dus bijna alleen maar maatje 56 en groter. Daar verzoop ze echt volledig in dus dan maar een saai pakje.. Wat kan je humeur daar van omslaan (hormonen? Wat zijn dat). Ik wil leuke kleding dacht ik. Gelukkig belde mijn hoogzwangere vriendinnetje op die die middag op bezoek zou komen of ik nog wat nodig had van Babypark. JA, leuke kleding maatje 50! Weer aangekleed en al op de bank wachten we op de kraamverzorgster. Wie gaan we krijgen en wat gaat ze allemaal doen.

De bel gaat en daar staat ze dan onze kraamverzorgster. Een super lieve en vriendelijke vrouw. Ze verteld ons wat ze die week allemaal komt doen. De dagen van de kraamweek vliegen echt gigantisch voorbij. Wat een heerlijke week vond ik dat. In alle rust bijkomen van de bevalling en genieten van onze uk.

In de avond op dag 2 gaat manlief naar de wc, trekt door en hoppa ineens ligt heel de badkamer vol met water..... Heel de wc-pot ontplofte. Echt iets waar je op staat te wachten als je net bevallen ben.. En die geur: BAH. Uiteraard moest ik ook niet veel later voor die gevreesde eerste keer poepen na de bevalling. Tja, hoe ga je dat doen? 1 wc in huis die ook nog is kapot is en niks meer doet.. Oké, nu ga ik me echt schamen maar ach.. We heten niet voor niets Perf not so Perf. Who cares. Manlief pakt een vuilniszak en zegt 'hier, doe het hier maar in'. Ik pak jankend die zak aan en snik 'ja, maar hoe dan'.. Waarop ik me zonder gene omdraai en de vuilniszak in de pleepot hang zodat ik toch 'normaal' (in zoverre dat gaat met een gebombardeerde doos én aambeien waar je u tegen zegt) kon gaan zitten. Ach ach, wat voelde ik me toen kut. Bijna onmenselijk. Daarna onder de douche gesprongen waarna manlief me hielp met het aantrekken van m'n charmante gaten onderbroek. Je weet wel, die charmante uit je kraampakket. Ik voelde me onmenselijk, had pijn. Ik nog harder janken.

De kraamverzorgster vertelt me op dag 3 dat dag 4 van de kraamweek voor de mama meestal niet zo fijn is omdat dan de kraamtraantjes komen en de borstvoeding het lastigst is door stuwing wat pijn en vervelend kan zijn. Oeps... Stiekem zag ik echt super erg op tegen dé dag 4. Toen deze dan ook aanbrak en ik alvast mijn excuus had aangeboden aan manlief voor mijn misschien ietwat gekke gedrag kwam de kraamverzorgster binnen om te vragen hoe het met mij en mijn boobies gesteld was. Nou zeg ik 'het gaat allemaal top, voel me top, m'n borsten doen niet meer pijn dan op de voorgaande 3 dagen.. Laat maar komen die dag 4'. Ze lacht en ik zie haar denken "die komt zichzelf nog wel tegen". Op het einde van de dag net voordat ze weggaat zegt ze dat ze nog maar zelden heeft meegemaakt dat een kraamvrouw zo positief en gezellig die dag 4 doorkomt. Ik zeg haar nog dat ik me nog steeds op en top voel en dat ik straks zelfs eventjes wat ga proberen op te ruimen. We zwaaien haar uit, doen ons ding en gaan heerlijk naar bed. De nacht was die dag 4 wel wat minder.. De uk had last van krampjes en niks was goed. Om 6.00 maar met de uk op de bank gaan liggen zodat manlief nog even kon gaan slapen. Rond 9.00 komt de kraamverzorgster zachtjes binnen en schrikt lichtelijk van ons 2 op de bank omdat ze ons daar niet had verwacht. Ze helpt me met voeden en daarna maakt ze een heerlijk ontbijtje voor me klaar.. Ineens gaan mijn borsten zeer doen en begin ik emotioneel te worden.. JA HOOR, mijn dag 4 komt gewoon een dagje later... En ik had de echte dag 4 nog wel zo'n grote mond dat ik er gewoon lachend doorheen kwam.. Karma is a bitch laten we maar zeggen.. De rest van de kraamweek verloopt soepeltjes en ik begin me elke dag beter en beter te voelen. Wel blijft er een plekje bij mijn doos rete vervelend en gevoelig. Na 6 mensen die mijn inmiddels kijkdoos hebben bekeken dacht ik. Dat zal er wel bij horen. Dat bleek na 6 weken en vooral na een paar jaar niet te horen. Maar daar kom ik later nog is op terug. Voor nu... Op en top gelukkig met ons kleine meisje en manlief. 

- 4 jaar geleden geschreven

XO, Anne Perf not so Perf