​​Loopt hij nou achter?!

Mijn oudste zoon was met veel dingen snel, mijn jongste is ook slim en pakt veel dingen op maar ik ben te beschermend naar hem toe. Hij is veel en vaak ziek, iets wat ervoor zorgt dat ik hem dat wil behoeden (en als ik eerlijk ben mijzelf ook, ik hecht veel waarde aan het doorslapen in de nacht..)Ik leg hem daardoor weinig op de grond om te leren tijgeren. Ik leg hem wel in de box om te spelen maar hier heeft hij natuurlijk weinig ruimte om dit te leren. In de tijd dat de fysio kwam legde ik hem vaker met een kleed op de grond, dit om zijn oefeningen te oefenen. Nu dit is afgesloten, het winter is en hij om de haverklap ziek is doe ik dit weer minder.Als hij namelijk verkouden is moet hij weer gepuft worden (net als astma patiënten doen. Ik mag bij hem nog niet over astma spreken omdat hij zo klein is, maar als hij wat ouder is mag ik het wel zo noemen.) Hij krijgt namelijk dan erg weinig lucht, hij is snel moe maar hij kan niet goed slapen en niet doorslapen omdat hij dan gewoon te weinig adem krijgt. Ik leg hem daarom liever niet op de grond om te spelen want dan wordt hij weer verkouden, kan hij niet goed slapen, moet hij weer gepuft worden en hij heeft hier zo’n hekel aan! Hij vindt het echt verschrikkelijk. Eigenlijk moet 1 iemand hem vast houden en de ander moet met de voorzet kamer hem puffen. Het is een akelig gezicht kan ik me voorstellen, iemand die hem in de “houdgreep” houdt en de ander die het masker op zijn gezicht vastklemt. Mijn oudste zoon vindt dit ook helemaal niet fijn. Hij heeft liever niet dat we puffen waar hij bij is omdat mijn jongste erg hard huilt en schreeuwt. Ik weet dat hij het niet fijn vindt maar het moet wel echt gebeuren anders heeft hij nog meer last. Ik wou zo graag dat ik hem duidelijk kon maken dat ik het niet doe om hem te pesten maar dat ik het echt doe voor hem. Het breekt mijn hart aan de ene kant als ik het doe aan de andere kant weet ik dat ik dit voor hem moet doen.

Maar goed, ik dwaal af… Hij ligt dus weinig op de grond omdat ik niet wil dat hij (weer) verkouden wordt. Hierdoor kan hij natuurlijk ook niet leren te tijgeren en te kruipen. Ik weet dit. En toch, nu hij 10 maanden is en nog niet kruipt en tijgert maak ik me zorgen en ga ik denken “de oudste kon dit nu wel al”. Het is niet eerlijk en ik moet niet vergelijken maar dan ga ik me dus weer zorgen maken. Blijkbaar luistert mijn hoofd niet als ik bepaal dat ik de jongens niet meer moet vergelijken, ik heb daarom iets nieuws verzonnen wat ik waarschijnlijk wel waar kan maken.“mijn zoon wordt hoe dan ook vaak verkouden, ook als ik hem niet op de grond leg om te leren. Puffen vindt hij verschrikkelijk maar zal ik ook moeten doen als hij niet op de grond ligt. Hij gaat vaker op de grond om te leren.”Hij vindt het heerlijk om zelf op pad te gaan. Regelmatig zet ik hem in zijn loopauto en dan gaat hij het hele huis door, overal even voelen en pakken en weer door. Hij is er ook echt heel handig mee.

Dat bedenkende legde ik hem op de grond, zijn sokken deed ik uit omdat hij anders geen grip heeft. Een duplo blokje ligt een stukje verder. Hij zet zij voet op de grond, zet zich af en schuift er zo naar toe.

Waar maak ik me toch druk om…