Kyano's 11 uur durende operatie π
Donderdag 10 maart 2022 de dag van de operatie zo spannend.
Ken je dat gevoel dat je ergens zo tegen op ziet?? Maar er eigenlijk ook naar uit kijkt omdat het moet en het dan eindelijk achter de rug is?
Om kwart over 7 komt de verpleegkundige je operatie jasje brengen en even de controles doen voor de operatie, en om kwart voor 8 gaan we naar de ok, je bent heel rustig gelukkig want mama is daarentegen wel heel erg gespannen, mama krijgt een heel pak aan je moet even goed kijken of je je mama wel herkent, dan stellen ze nog wat vragen en dan krijg jij het kapje op (respect voor ouders die dit vaker moeten doen, maar ik vind dit zo ontzettend erg om te moeten zien)
dat die kleintjes het allemaal maar moeten doorstaan en jij als ouder dus gewoon machteloos bent.
Je vecht even heel hard tegen, maar dan val je snel in slaap om precies 8 uur. Mama heeft het erg moeilijk en dat ziet de arts, ze zegt dat alles goed komt en dat het ook echt moeilijk is om je kleine baby'tje zo te zien en vooral zolang achter te moeten laten, mama is echt op van de spanning en moet toch even een traantje laten en besluit papa te bellen, die is inmiddels al onderweg naar leiden.
Wat zal dit een lange slopende dag worden.
Papa rijdt normaal op de vrachtwagen en brengt vis weg, ook bij een klant in de westfield mall of the netherlands in Leidschendam, die klant (sylvia) vroeg of we even langs kwamen om wat te eten en een beetje afleiding te krijgen, we besluiten om daar maar wat rond te lopen en dan later even wat te gaan eten bij hun.
We lopen er rond zonder echt na te denken ik weet nu al nieteens meer welke winkels ik heb gezien.
Maar om half 1 besluiten we wat te gaan eten bij Sylvia, wat een lieverd!
De artsen zouden bellen als jij bijna klaar was zodat we altijd nog naar het ziekenhuis kunnen rijden en op tijd bij de uitslaapkamer kunnen zijn, mama had natuurlijk al uitgerekend dat we rond 2 uur al 6 uur verder zijn.
En we besluiten dus even voor 2 uur terug te gaan naar het ziekenhuis, dan zijn we in elk geval nog dichterbij en ze zullen toch wel al een heel eind opschieten zeggen we.
Aangekomen in het ziekenhuis ga ik toch even opzoek naar een verpleegster en vraag of ze mischien al iets weet of heeft gehoord? De verpleegster gaat even kijken voor ons, ze verteld dat ze nog bezig zijn,
Zo wachten we uren pfff wat duurt wachten dan lang zeg! Om half 6 houden we het niet meer, we drukken maar op de bel, er komt een verpleegkundige binnen, ze zegt toevallig vond ik het zo lang duren ik ben net gaan kijken, maar ook dan horen we dat ze nog steeds bezig zijn met de operatie, wat duurt het lang zeg!
Maar dan om kwart over 7 komen ze mama dan eindelijk halen na 11 uur π±
11 uur wow op naar de uitslaapkamer daar hoor ik je al huilen in de gang, wat voel jij je slecht, je saturatie daalt nog een paar x en je krijgt wat zuurstof bij en later krijg je een flesje suikerwater.
Ook komt dokter Malessy die jou geopereerd heeft even praten, hij is verder tevreden voor nu en je hebt het allemaal goed doorstaan, hij verteld dat het echt heel erg complex was en daarom hij ook echt wel 11 uur nodig had dit was echt z'n langste operatie!
Hij verteld nog dat hij "het maximale uit het minimale heeft gehaald", ik vroeg me dus ook echt even af of ie daar dan 11 uur achter elkaar blijft staan en dus wel kramp zou hebben overal π hij moest lachen en zegt;Β tussendoor ga ik toch ook echt even eten, hij vond het leuk dat ik het vroeg, er word nooit gestopt met opereren want iemand anders neemt het dan over (best interessant om te weten toch π€£)
Uit allebei je beentjes zijn zenuwen gehaald en tussen de 2 goede zenuwen in je armpje gezet, het zal allemaal misschien minimaal zijn maar voor ons is het van niets naar iets, en wij zijn nu al tevreden met hoe jij het allemaal doet, dat armpje zien wij op dit moment nieteens maar wat is het fijn dat ze tegenwoordig zoveel kunnen en dat jij misschien in de toekomst je armpje toch wel iets kan gaan gebruiken. Dat zou geweldig zijn, je gaat echt nog tegen heel veel dingen aanlopen maar hoe fijn zou het dan zijn als je ook maar iets beweging erin zou krijgen.
Maar wat ben jij je onrustig en wat heb je veel pijn zeg ik vind het zo zielig! Na een uurtje mogen we dan terug naar jouw kamer...Β