
Kleren maken de baby
en toen hij had de helft niet nodig..
Het allereerste item voor de spruit kochten we in Bali, een mini Hawaii blouse, leek ons leuk. Zo koop je wel meer dingen, omdat het leuk lijkt. Het ziet er schattig uit, je gokt de maat [ gebaseerd op maattabellen ] en koopt het.
Inspiratie opdoen, dat deed ik veel via social media. Hele Pinterest borden, opgeslagen accounts, merkjes, feeds, flatlays in mijn eigen Instagram account. Gebaseerd op wat? Gebaseerd op dat het leuk lijkt, schattig is en er mooi uitziet. Maar even hé, hoe niet realistisch zijn deze sets? Of bepaalde items die absoluut niet handig zijn. Bedenk ik me achteraf, als je de mamarol voor het echie invult en je dagelijks je spruit aankleed.
Zelf hou ik enorm van kleding, ik voel me fijn als ik er goed uitzie. Of ik nu een jongen of meisje krijg, hij of zij zal een ware fashionista worden, tot ergernis van hubby. 'Kijk nou hoe leuk dit setje samen!' 'Je zou boodschappen doen?' 'Heb ik ook gedaan, maar ik moest ook even bij de Hema zijn.' En zo ging dat hetzelfde bij Prénatal, ZARA, H&M.. Ik hoor nog een aantal vriendinnen zeggen : 'woooow, je hebt veel te veel joh.' 'Ach nee, dit zijn allemaal verschillende maten.. Een plank voor maat 50/56, 62 en een paar items in maat 68. Een beetje voorraad kan geen kwaad.'
Netjes vink ik het lijstje af wat je volgens de kraamzorg in huis moet hebben. 1 vestje, 4 rompers, 4 broekjes, 2 mutsjes, hydrofieldoeken... Ik hang z'n eerste pakje netjes klaar, wat ik al 3x heb verandert. Toch maar wat extra setjes in de vluchttas. Nog even over die hydrofieldoeken, nooit gedacht dat ik zonder kon, inmiddels liggen ze overal en gaan ze als basis [naast luiers] mee in de luiertas. Maar goed, dat lijstje deed ik gewoon x 3 en dan hadden we meer dan genoeg, scheelt ook die wasmachine elke dag aanzetten.
En toen was baby Liam daar met z'n 48cm. 'Hebben jullie nog iets anders' hoor ik de kraamhulp zeggen als ze Liam [vers van de pers] voor het eerst aankleed, 'het is veel te groot en zo vat hij kou'. Daar ging het 'perfecte eerste pakje'. Een romper, een truitje, een vestje, een broekje en alles werd 3x omgeslagen.
Ik stond dan ook perplex toen de kraamhulp samen met mij de commode opnieuw ging inrichten en ze me vertelde dat ik te weinig truitjes had. 'Whut?' Ik heb een kast vol. Ja, een kast vol leuke dingen. Gebaseerd op dat het er leuk uitziet.

zijenstijl / Sharon
Haha ja echt he. Capuchon vind ik nu nog irritant (maat 74 ?). En als ik weer wat kwijt ben ligt de helft op de opvang. Ook zoiets ?
bloemenschoen
Haha wat een (h)eerlijke blog! Voor baby nr 2 ook veel doordachte geshopt. Een hele shitload aan boxpakjes in maat 50/56 en pas vanaf 62 wat meer broekje truitjes. Je gaat er indd anders in met die wetenschap dat trui oher hoofdje moet en daarna continu omhoog kruipt en dat niet lekker ligt. Dingen met capuchon kwamen sowieso de kast niet in.