
Ik ben de borstvoeding maffia
Sophia werd geboren toen ik net 22 jaar oud was, ik zei in mijn zwangerschap dat ik haar 9 maanden borstvoeding zou gaan geven, want 9 maanden op, 9 maanden af. Zal ik wel ergens hebben gelezen en dat stond mij aan. Ze was heel aanhankelijk en ik vrij labiel, ik dacht dat ze dood zou gaan als er iets met mij zou gebeuren dus kwamen mijn paniek aanvallen terug (vroeger ook last van gehad). Ik was een compleet wrak en sloot mezelf op in huis. Sophia en ik hebben bijna een jaar lang alleen maar binnen gezeten, ik had ook geen rijbewijs en mijn vriendinnen gingen allemaal uit, dus ik was nu moeder. verder niks.
Om terug te komen op de borstvoeding, Sophia at ook nog eens helemaal niets, ja frambozen.... maar verder dus alleen live borstvoeding want een speen en fles kwamen er bij mevrouw ook niet in. Uiteindelijk heeft zij 2 jaar en 3 maanden borstvoeding gehad, toen werd ik zwanger van Lilly en deed het teveel pijn.
Gelukkig haalde ik mijn rijbewijs in mijn tweede zwangerschap en nam ik mezelf voor met veel meer assertiviteit en zekerheid dit tweede kind op te gaan voeden. Gelukkig had ik vanaf het moment dat zij op mijn borst lag geen enkel sprankeltje onzekerheid. Ze was een volle en grote baby en vond het allemaal wel prima, dronk goed en ik sleepte haar overal mee naar toe.
Ook Lilly moest niks van flessen en spenen hebben maarja, ik had deze fase al een keer gehad, hier komen we ook wel weer doorheen. Ik ben nou eenmaal een moeder en niks anders meer(?!) Lilly kreeg 1 jaar en 5 maanden borstvoeding, want ik wilde toch wel weer mijn lijf terug en weer wat vaker uit en gaan sporten. En toen deze borsten van een volle C cup naar hangende theezakjes -A gingen heb ik ze zelfs laten vergroten dmv siliconen implantaten.
Ik was lid van alle borstvoeding groepen op internet. Ook ik plaatste Constant de foto’s van mijn kind aan mijn borst. Als iemand zei het is me gelukt!! Borstvoeding!! Dacht ik bij mezelf... hoezo gelukt? Dit is de natuur. Wat denk je nou dat een baby zichzelf zal laten verhongeren? Het ligt echt aan de moeder hoor als een baby niet kan of wil drinken. Wtf. Ga gewoon heel de dag huid op huid liggen ofzo. Ik liet deze gedachte trouwens nooit doorschemeren naar niet borstvoedende moeders, maar ik dacht het zeker wel. Wat ben je nou voor moeder als je je kind geen borstvoeding geeft!!! Hoezo het is niet voor jou? Nee duh het is voor je kind en het aller beste op aarde, moeder natuur heeft ons niet voor niks zo gemaakt.
Toen werd ik zwanger van Amélie. Ook in deze zwangerschap twijfelde ik uiteraard niet wat het zou gaan worden, mijn borsten waren hierop gemaakt, zelfs na de operatie had ik gewoon weer melk en dit is nooit echt weggeweest vanaf 2012.
Amélie dronk net als haar zussen meteen goed aan de borst (duh, dacht ik) maar toen zij een maand of 3,5 was begon in me toch zorgen te maken, ze huilde heel veel en ik vond haar echt heel klein en dun..... toen ben ik tegen mijn gevoel ingegaan en ben haar 2 flessen kunstvoeding op een dag gaan geven. Hier dronk ze zo goed van en viel er ook nog eens meteen van in slaap dat ik dacht hè dat is handig en fijn. Toen kwam ik met 5 mnd bij het consultatiebureau en toen bleek dat haar groeicurve volledig was afgebogen? Huh? Hoe kan dit nou... maarja eigenlijk wist ik dit dus wel een beetje vanbinnen. Assistent huisarts compleet hysterisch, gooide woorden als ondervoed naar mijn hoofd, ik natuurlijk in paniek. Ik kan ook geen druppel kolven en blijkbaar heeft ze dus écht niet genoeg, ik weet niet waar het aanligt maar ik heb mij er maar bij neergelegd, op kunstvoeding word ze ook gewoon groot en het is géén vergif.
Toen ben ik haar toch maar de volledige dosis kunstvoeding gaan geven, ook maar meteen groente pap want in mijn ogen waren haar darmen nu toch al verpest. Maar ik bleef tussendoor wel borstvoeding bij geven, wat ze ook prima vind, maar alleen op bed en het liefst in een donkere kamer, misschien doe ik dit meer voor mijzelf dan voor haar, wie zal het weten.
Je snapt natuurlijk wel dat ik hierdoor compleet ben teruggeroepen en ik alle nare gedachte over kunstvoeding en de moeders die het geven terugneem. Het spijt me. Dus geen maffia meer, alleen maar liefde ❤️
Ik denk dat veel mensen pas echt iets inzien als ze het zelf hebben meegemaakt en het anders gewoon écht niet snappen. Wees lief voor elkaar en steun elkaar waar dan ook mogelijk <3
MiriamPataki
Dankjewel 🤗 je hebt helemaal gelijk, moeders kraken elkaar zo erg af op alle vlakken en dat is vreselijk maar ik denk ook dat een ander afkraken komt door je eigen onzekerheden. Ook dat hebben we allemaal en is een leerproces. Of we daar echt wat aankunnen doen weet ik niet :( spread the love ❤️
Lynnet
Bij mij lukte het na de keizersnede ook niet....toen wij zondagochtend thuis kwamen en een plan maakten om de BV op gang te krijgen door een soort kolfmarathon te gaan starten, vond ik dat op dat moment prima. Toen wij 's avonds in het ziekenhuis zaten met een baby met ondertemp (gevolg van te weinig voeding), was de kinderarts heel duidelijk over het BV-verhaal. Hij zei: 'Wat wil je? Genieten van je kind? Of helemaal kapot gaan de komende week?' We zijn vanaf dat moment overgegaan op KV....geen spijt...
nijn81
Echt netjes van je je spijt betuigt van hoe je voorheen dacht en hardop verkondigde. Enig idee hoe we het kunnen ‘aanpakken’ dat andere uitgesproken-mening-maffia-moeders een beetje meer empathie kunnen hebben als ze de andere kant van het verhaal nog niet hebben meegemaakt? Jij hebt immers ervaring met die andere kant..... En dan bedoel ik trouwens niet eens alleen de borstvoeding. Maar álle kanten van keuzes die je kunt maken tijdens moederschap.
Anoniem
Heel mooi. Ik ben ook blij dat het is gelukt! Het iets prachtigs als het wel lukt. Ik ben aan het afbouwen maar ik blijf 2 bv momenten voorlopig houden ben er te emotioneel onder. Wat ik trouwens echt niet had verwacht van te voren.