Hoe het verder ging 💗

Dat is een hele tijd geleden dat ik voor het laatst wat gepost heb. Ik wou jullie toch allemaal even meenemen in het vervolg van mij TAPS avontuur. Het begon vrijdag 24 juni 2022 de laatste bloedtransfusie had helaas niet goed geholpen dus het was duidelijk ik moest opgenomen worden en zal niet thuis komen zonder dat onze meisjes geboren waren. Laat dit nou net die ene dag zijn dat mn vriendin niet mee was nee ik vond het niet nodig was maar gewoon een controle. Gelukkig had ik mn vader meegenomen hij was echt de rust zelf en dat stelde mij ook de hele dag gerust ik heb die dag zoveel aan hem gehad dat was echt heel fijn. Maar ja hoe nu verder net die dag niks mee geen koffer die ik normaal altijd mee nam want ja je weet nooit. Met lief kijken en vragen mocht ik na een goede ctg gelukkig naar huis om te slapen en de volgende dag weer komen voor de opname in het LUMC. Nou de hele nacht dus harde buiken gehad dus toch maar om 3 uur naar het ziekenhuis gegaan, daar kijkend of m’n bevalling niet gestart was nee daar was geen sprake van baarmoeder mond was 5 cm gelukkig maar want op dat moment was er geen plaats op de NICU voor de meiden. Het hele weekend hebben we in spanning gezeten voor de echo van maandag 27 juni hopend op een wonder. Helaas mocht het niet zo zijn en was de ctg van de donor (Maeve) niet goed genoeg meer ze had het echt niet meer fijn in m’n buik. En toen begon de rollercoaster pas echt. Ijzerinfuus (want ja ik had dus ook bloedarmoede 🙃) infuus voor magnesium voor de hersentjes van de dames. Waar ik thuis al moeilijk deed om een paracetamol. Kan ik na m’n ziekenhuisopname wel een heel dagboek schrijven van de medicijnen die ik gehad heb. 28-06-2022 30+1 dag mochten we onze meisjes ontmoeten na een spoedkeizersnede Maeve geboren om 00:35 en Lena geboren om 00:36 wat was ik trots en verbaast hoe dit uit mij kwam ik kon echt nog niet beseffen wat er allemaal gebeurt was in zo’n snelle tijd al trillend want man wat een adrenaline had ik in m’n lijf ik trillende zoals ik nooit gedaan had lag ik te wachten tot ze klaar met me waren en ik naar de meiden toe mocht gelukkig was mijn vriend al meteen bij ze en heeft hij vanaf minuut 1 alles meegemaakt. Ze hebben een hele goede start gemaakt en dat gaf zo’n opluchting maar het was overduidelijk een TAPS. Maeve bleek en Lena knalrood. Maar wat zijn we gelukkig en trots met deze prachtige meiden in ons leven. 

In m’n volgende blog zal ik vertellen hoe ik de NICU heb ervaren en het overplaatsen naar ons eigen ziekenhuis. 

Mocht je vragen hebben over TAPS stel ze ik zal ze met aller liefde beantwoorden 

Liefs x-