
Hi dreumes, byebye baby!
“Zijn jullie compleet?”
Hi dreumes, Bye Bye baby.
Lux is 1 geworden. Onwijs trots ben ik op hem. Een echte grote gezonde kerel.
Maar man man. Wat heb ik er moeite mee. Het voelt als een afsluiting van het baby tijdperk want ik weet heel erg zeker dat ik geen kindjes meer wil. Maar ergens vind ik dat ook heel erg gek, heftig en wordt ik er zelfs een beetje verdrietig van.
Als klein meisje droomde ik er al van om mama te worden. En toen dat vele malen eerder aan de orde was dan gedacht en verwacht, was ik wel (bijna) gelijk onwijs trots en blij. Natuurlijk heeft dat heel wat emoties terweeg gebracht aangezien het niet gepland was en ook geheel onverwachts.
Nu is mijn droom uitgekomen en ben ik een groot meisje met 2 prachtige kindjes. Mijn doel is bereikt. Maar wat nu?
Al mijn ‘als ik later groot ben’ dromen zijn uitgekomen en bereikt.
- een eigen zaak/ goede baan
- een man/ trouwen
- een eigen huis met tuin helemaal naar mijn smaak
- mooie en gezonde kindjes
Eigenlijk dus helemaal niks te klagen maar het voelt ergens ook alsof ik nu niks meer heb om naar uit te kijken/ naar toe te leven. Nu mijn baby’tje dus geen baby’tje meer is, is natuurlijk het doel om deze 2 kindjes een fantastisch mooi en onbezorgd leventje te geven. Ze laten zijn wie ze zijn en ze op te laten groeien als mooie individutjes.
Soms denk ik wel, ja en nu? Wat gaan we nu doen? Ik ben, vind ik zelf, best een ambitieus persoon maar ik loop nu een beetje spaak.
Mijn hart wil nog wel 100 kinderen maar mijn hoofd zegt nee. In mijn ogen kan ik deze 2 kindjes bieden wat zij nodig hebben. Er moet ook ooit gestudeerd worden natuurlijk, ik wil ze financieel kunnen steunen in de toekomst waar nodig.
De vraag: “zijn jullie compleet” krijg ik regelmatig. Voor nu en 99.9% is dat zeker zo. Al zullen mijn eierstokken altijd blijven klapperen na het zien van baby’s!
Ik ben wel benieuwd hoe jullie voelen/ weten/ denken ‘compleet’ te zijn.. Dus laat me dat even hieronder weten!
Ik wens jullie een fijne dag!
xo Anne, Perf not so Perf.
Mama O en B
Zo herkenbaar! Over 2 weken wordt m’n kleine baby’tje een dreumes. Wat een dubbel gevoel. Ik heb een goede baan, geweldige man, leuk huis en 2 schatjes van kinderen. Het complete plaatje. En ik wil echt geen kinderen meer, maar... Dat gevoel wat jij omschrijft, voel ik precies zo! Hopelijk gaat dat gevoel snel weg Haha
Mama_Mila
Ik snap precies wat je bedoelt! Bijna vier maanden geleden ben ik mama geworden van mijn dochtertje. Maar man.. wat ben ik achteraf verdrietig over het feit dat mijn zwangerschap is afgelopen. Als ik ooit weer zwanger raak zal dat nooit hetzelfde zijn als mijn eerste zwangerschap. Laat staan dat ik niet weet of ik ooit weer zwanger raak! Heb ik daarom wel genoeg van de momenten genoten of heb ik wat gemist? De mooiste momenten zijn weg in een herinnering. En daar kan ik wel een traantje om laten!
Mamavantwee88
Heel herkenbaar, ik heb ook 2 kinderen waarbij ik weet dat mijn gezin compleet is. Maar als ik eraan denk nooit meer zwanger te zijn, die babytijd en alle eerste stappen te beleven vind ik dat met mijn hart nog wel een ding. Ik denk dat dit ook niet zomaar echt voorbij zal zijn maar ik geniet er echt enorm van dat ze groot worden en ze steeds iets meer zelfstandig kunnen doen.