Het leed dat doorkomende tandjes heet..

Nachtelijke uitstapjes, slecht eten, stinkende diarree luiers, koorts en een hangende baby. Allemaal bijkomstigheden die je krijgt van doorkomende tandjes. Nou dacht ik het meeste wel gehad te hebben, maar helaas. Ik mag er toch weer aan geloven.

Noé word de 20e alweer 2 jaar. En de meeste tandjes zijn dan ook al door. Helaas moet ik er toch weer aan geloven en komt er nu een kiesje door. En als ik alle fora mag geloven zijn dit toch wel pijnlijke momenten.

En toen begon het…

Het begon bij ons zo’n twee dagen geleden. Noé was al een beetje uit haar hum. Chagrijnig, huilerig en ook hangerig. Iets wat ze normaal eigenlijk niet tot nauwelijks is. Ze is namelijk over het algemeen heel erg vrolijk (en druk). Ze begon soms uit het niets in eens te huilen en zat veel met haar handen in haar mondje. Het grote voordeel is dat ze nu ons veel meer duidelijk kan maken dan toen ze een baby was. Ze zei dan ook “mama, au tandje!”. Duidelijker kan haast niet toch?

Ik ging dus gelijk even in haar mondje kijken. Maar eerlijk gezegd zag ik niets geks. Tandjes dus nog een keer poetsen, want misschien zat er wel iets tussen? Maar nee, dat had ik dus nooit moeten doen. Een half uur lang heeft ze gehuild van de pijn. Diezelfde nacht werd ze rond middennacht krijsend wakker. “Pijn mama!!!” Dan breekt je hart toch in 1000 stukjes?

TIP! Lees ook eens mijn Survivalgids voor de slapeloze moeder

De dagen er na kwamen er weer een hoop klachten voorbij die ik nog herken van toen ze nog een klein baby’tje was. Diaree luiers, huilen, heel slecht tot niet eten, koortsig en helaas ook een stink mondje. Ik vind het zo verschrikkelijk! Nou had ik destijds een aantal truckjes die vaak wel hielpen. Wellicht heb jij er ook wat aan?

Mijn tips bij doorkomende tandjes:

- Een bijtring (dit vind Noé alleen helemaal niks)

- IJsjes eten

- Zacht eten of bijvoorbeeld weer tijdelijk even potjes

- Paracetemol wanneer nodig

- Geschilde komkommer (uit de koelkast)

Het enige wat we nu verder kunnen doen is geduld hebben, begrip tonen en proberen de pijn te verzachten. Toch hoop ik stiekem dat dit maar heel kort duurt en dat haar kies snel door is. Heb jij nog tips? 

Meer lezen over mijn leven als moeder of mijn zwangerschap? Kijk dan eens op Jamey.nl of volg mij op Instagram! Hopelijk tot snel!