Het 1ste jaar met een Downsyndroom baby

Jeetje wat een jaar! Van 8 maanden een perfecte zwangerschap, samenwonend met veel plannen naar een baby met Down syndroom, epilepsie, single mom en weer thuis wonend. Tja ik kan wel zeggen dat ik een heel heftig jaar achter de rug heb, maar ik kan ook oprecht zeggen dat dit 1 van de mooiste jaren uit mijn leven is. Ik ben oprecht gelukkig, daar waar ik nu ben. Ik geniet met volle teugen van Zayn.

Soms hoor je wel eens mensen zeggen "geniet er maar goed van, het gaat zo snel". Ik kan echt zeggen dat ik van elk dingetje heb genoten het eerste jaar. Ik heb elk klein stapje meegemaakt.

Zijn verjaardag heb ik ondanks corona uitbundig gevierd met taart en had ome Aliexpress leeggekocht met ballonnen, slingers en versiersels. Want Zayn 1 jaar dat gebeurd maar 1 keer. Het was geweldig ondanks dat we niet veel visite hadden.

Het gaat goed met Zayn, eigenlijk is hij net als een ander kind. Hij eet, drinkt, slaapt, lacht en heeft al veel babbeltjes. Hij zit en kruipt nog niet, maar staan met begeleiding gaat integendeel heel erg goed. Ik denk zelf dat hij het kruipen gaat overslaan, maar we zullen zien. Ik stimuleer hem in alles, we oefenen op spelende wijze en gaan voor ondersteuning en tips naar de fysio. Alles op zijn eigen tijd en wanneer hij er aan toe is. Ik zeg dan ook altijd "ik geniet stiekem nog een beetje langer van het baby zijn". Boeken zoals 'oei ik groei' komt niet in onze boekenkast voor, want aan mijn Zayn kun je geen datum en tijd plakken dat hij iets gaat doen.

Het is een tevreden, vrolijk mannetje. Andere mensen zeggen me dan ook vaak "wat een rustig kind heb jij". Zayn slaapt goed, huilt zelden en lacht de hele dag door. Tot nu toe merk ik vaak als mensen het niet weten dat Zayn Down heeft, ze het dan ook niet zien aan hem. Niet dat het mij nog veel uitmaakt, want jeetje wat ben ik veranderd. De eerste weken maakte ik me ongerust omdat ik het zelf niet zag, maar misschien andere wel. Nu lach en geniet ik van het feit dat hij een 'downie' face trekt, net als een oud mannetje zonder tanden, zijn ogen ver dicht geknepen zodat er rimpeltjes ontstaan en het op en neer bewegen met zijn kaken alsof hij met zijn blote tandvlees aan het kouwen is.

Ook vieren we de mijlpaal dat ik al een jaar live borstvoeding geef! Jeetje, wie had dat ooit gedacht? Zayn geniet enorm van deze momenten (nog tot 6 a 7x per dag) en ik ook.

Ik ben hard op zoek naar een koopwoning voor mij en Zayn. Zodat we samen onze toekomst kunnen gaan opbouwen. Alles op zijn tijd. Het komt zoals het komt, het gaat zoals het gaat. Voor nu geniet ik met volle teugen van mijn Zayn!

Wil je ons verdere avontuur volgen? Check dat onze instapagina: www.instagram.com/down.withzayn