Even rust! Of toch niet?

Plan keizersnede verviel. De weeënremmers werden toegediend om er voor te zorgen dat de hartslag van de baby ging dalen en dit lukte. Ze werd rustiger. Ik voelde me ook een stuk beter. Ik kreeg weer wat meer praatjes en ik kon eindelijk even op adem komen. Helaas was dit van korte duur. Ik voelde me genoodzaakt om op bed te gaan liggen. Daar lag ik. In elkaar gevouwen met m’n ogen dicht. Hidde toekijkend vanaf de (slaap)stoel. Voor hem was het ook maar lastig. Toekijken en niks kunnen doen. Ik vond het namelijk niet fijn om aangeraakt te worden. Ik moest dit zelf doen. De weeën kwamen ook langzamerhand weer terug. Dit waren mijn eigen weeën. Eindelijk ging mijn lichaam zelf aan het werk, maar tegelijkertijd werd ik ook weer zieker. De koorts steeg. Op dat moment kwam de gynaecoloog binnen. Een echte arts. Een wat oudere man met grijs haar in een witte jas. Echt zo’n man die je ook in een film tegen zou kunnen komen, weet je wel? Nou goed, hij kwam even kijken hoe het met me ging en liet me weten dat het ook allemaal niet echt gemakkelijk was, maar dat de baby het nu toch wel goed deed. Haar hartslag bleef namelijk laag. Ik lag nog steeds opgevouwen in bed met, alweer, veel dekens over me heen. De gynaecoloog gaf aan dat ik de dekens van me af moest doen om te koelen. Terwijl hij dat zei, deed hij de dekens van me af. Hij gaf aan dat, als het zo bleef, we weer gingen starten met weeënopwekkers. De gynaecoloog verliet de kamer en ik begon weer enorm te rillen. Dit was geen goed idee meneer de arts. Ik trok snel weer de dekens over me heen en vertelde aan Hidde dat ik niet meer kon. De weeën, de koorts, de gehele situatie. Het brak me op. Kom maar de kamer binnen en vertel me maar dat we een keizersnede gaan doen, dacht ik. De verpleegkundige kwam tegen de avond de kamer binnen en begon het een en ander aan te sluiten. Ik zat haar vragend aan te kijken. ‘Zo we gaan weer beginnen.’ Ik bleef haar aanstaren. ‘Oh hebben ze dat niet verteld?’, zei ze. ‘We gaan weer weeënopwekkers toedienen, omdat de baby het erg goed doet.’ En ze ging door met aansluiten. Hoe moest ik dit in hemelsnaam gaan doen?