Deel 1: Mijn zoektocht naar de echte oplossing

Welke moeder met een refluxbaby heeft het ondertussen niet gehoord, die "goed bedoelde adviezen"!

Nu ik mijn 2de kindje heb ondertussen al 3 maanden oud en weer deal met refluxziekte en koemelkallergie.. naar 100 verhalen te hebben gelezen 5 artsen heb gezien, 3 ziekenhuisopnames, 4 osteopaten, voedseldeskundige, allergiemevrouwtjes, spirituele mensen tot de zoveelste slaapcoach zou je toch ondertussen een oplossing tegen moeten komen.. dit keer laat ik me niet gek maken dacht ik.. dit keer vind ik de oplossing het zou toch niet zo zijn dat me dit een tweede keer gebeurd..

Bij mijn dochter kreeg ik pas na 8 maanden hulp, vanwege een verbrande slokdarm. Ze was een zeer moeilijke slaper, ik voelde me verloren en het kostte me bijna mijn relatie...

Korte update: mijn zoontje heeft het nog erger dan mijn dochter, iets wat ik niet voor mogelijk hield. Hij spuugt de hele dag door en niet kleine beetjes. Nexium voor het zuur, eczeem, puramino voeding voor melkallergie... Je begint aan jezelf te twijfelen, waarom overkomt me dit een tweede keer? Twee dagen na zijn geboorte voelde ik al dat er iets niet klopte. De kraamhulp en zelfs mijn man zeiden dat het tussen mijn oren zat en dat de trauma gewoon weer naar boven kwam, maar dat het dit keer anders zou zijn. Het is vreemd hoe dat moedergevoel werkt. Baby's horen niet 20 uur per dag te huilen, ze zouden veel moeten slapen. In plaats van dit keer weg te kwijnen in mijn verdriet, heb ik snel gehandeld. Na vijf keer van een arts te hebben gehoord dat ik waarschijnlijk gewoon geen rust en regelmaat had, heb ik toch mijn mond opgetrokken. Na vijf weken kreeg mijn zoontje uiteindelijk Nexium (maagzuurremmer) en medische voeding. Maar we zijn er nog niet. Ik heb nu wel al een ander mannetje, en als het spugen ook minder wordt, zijn we al een heel eind. 

Ga ik op zoek naar de oplossing? De oplossing voor alle mama's met refluxkinderen en een zware koemelkallergie! Graag neem ik jullie mee in mijn zoektocht. Er moet toch wel een manier zijn om onze baby's zich fijn te laten voelen en ervoor te zorgen dat ook deze baby's gewoon moeten kunnen slapen. Want bedje schuin, linkerzij voeden, 30 minuten recht ophouden, meerdere malen kleine beetjes drinken... Heel leuk die adviezen, maar werkt het echt? Ik kan je vertellen dat ik bijna alles heb geprobeerd. Het is zwaar, vermoeiend en uitputtend. Lieve mama's, het is niet dat je niet van je kindje houdt; je wilt er juist alles voor doen. Maar wat veel mensen niet begrijpen, is hoe zwaar het eigenlijk echt is. Urenlang gehuil zien, weten dat je kindje zich niet goed voelt, 50 keer nieuwe kleren aantrekken omdat ze weer doorweekt zijn van het spuug, 900 keer de wasmachine laten draaien, je baby'tje niet even kunnen neerleggen, niet kunnen slapen... Voor de mama's die dit meemaken, dit moet anders kunnen, en ik neem jullie mee in mijn zoektocht!