5 jaar geleden
De speen-situatie
“Mijn kind krijgt gewoon helemaal geen speen, dan hoef ik het ook niet af te leren” - Mirthe Buurman, 2 februari 2018.
Een van de vele leugens die ik mezelf over het aankomende moederschap vertelde. Vrijwel direct nadat mijn baby de baarmoeder goed en wel verlaten had kwam ik al terug op bovenstaande uitspraak. "Lekker makkelijk" won het van gewenst, kenmerkend voor een groot deel van mijn carrière als moeder, en de speen-situatie was geboren.
Want net zoals met vele andere dingen is beginnen makkelijk, maar er vanaf komen een heel ander verhaal. Vanaf dag 1 gaf ik Sem zijn speen en ik vond het heerlijk. Als hij huilde of in slaap moest komen deed zijn speen wonderen. Hij werd rustig, ging lekker liggen en zakte binnen no time af.
Heel fijn zo’n ding, maar ik besloot om ervoor te zorgen dat hij er voor zijn eerste verjaardag vanaf zou zijn. Persoonlijk vind ik het altijd een beetje een raar gezicht als een wat ouder kind nog met een speen loopt en het zou de ontwikkeling van spraak kunnen belemmeren. Het zal niet als een verassing komen dat ik deze deadline ook niet haalde. Ik ben nou eenmaal van het lekker makkelijke en kies als het om Sem gaat, tot op zekere hoogte, graag voor de weg van de minste weerstand.
Inmiddels zijn we bijna twee jaar verder en wordt de speen er nog elke dag bij gepakt. Ik heb het wel weten terug te dringen tot enkel als hij moe is en wilt gaan slapen en dit weet hij ook. Als ik met zijn speen aan kom en hij wilt niet slapen wordt deze keurig door meneer op tafel gelegd. Natuurlijk zal ook dit uiteindelijk moeten stoppen, maar ik weet gewoon niet zo goed hoe. Ik heb verschillende sites afgespeurd die allemaal met dezelfde tips komen. Stoppen voor de eerste verjaardag, geen nieuwe spenen meer kopen, een andere manier van troosten zoeken of samen afscheid nemen van de speen.
De eerste drie tips heb ik geprobeerd en zijn stuk voor stuk gefaald. Slapen zonder speen en knuffel levert een heel verdrietig, oververmoeid mannetje op. Afscheid nemen van de speen zie ik niet zo goed voor me. Hoe doe je dat? Regel je een uitvaart? Hoe je een afscheidsceremonie? Ieder zo zijn ding natuurlijk, maar ik denk niet dat ik afscheid van een speen kan nemen zonder in de lach te schieten.
Sem is 3 februari jarig en voor die tijd wil ik van de speen af zijn. Anders komt het er nooit van en we moeten er toch een keer doorheen. Dus heb ik jullie hulp nodig. Op welke leeftijd stopten jullie met het geven van een speen aan jullie kinderen? Hebben jullie hier iets voor gedaan of gebeurde dit vanzelf? Tips zijn welkom!
Liefs,
Mirthe
Wil je meer van mij zien?
Volg me op Instagram: @mirthe
Like de Facebook-pagina: Mirthe's.nl
Of volg me gewoon hier, op Mamaplaats!
Jasolisa
Haha ik was net zo overmoedig met dat speen-verhaal bij de eerste hoor. Nu drie kinderen verder...oudste is er met 4 jaar pas vanaf gekomen (voornamelijk omdat de speen van baby zusje steeds werd gepikt) zusje-lief is nu 4 en slaapt er alleen nog mee. Jammer dan...broertje van 2 slaapt er ook alleen mee of even voor troost. Oudste uiteindelijk een plaatje op internet laten zien van een man met hele verrotte tanden en verteld dat hij te lang een speen heeft gehad (jaja heel erg niet pedagogisch verantwoord, ik weet het! ?) maar dat werkte enorm goed, ze heeft sinds dat plaatje geen speen meer aangeraakt. Nu ik er zo over nadenk, misschien tijd om dat plaatje er weer eens bij te halen voor de volgende....
Miranda82
Bij mijn oudste was het eerst een drama. Ik had zo ineens besloten dat hij geen speen meer mocht. Hij heeft uren lang alles bij elkaar gekrijst, en na 5 uur heb ik hem toch zijn speen maar terug gegeven. Hij heeft zo hard liggen huilen dat de buren van 3 huizen verder, een week erna tijdens een gesprekje vroegen of hij ziek was geweest de week ervoor.... Toen heb ik met hem afgesproken dat we zouden stoppen als hij 3 werd. Dit vond hij goed. hier heb ik hem telkens aan herinnerd. Als je drie wordt, dan ben je zo groot, dan hoef je geen speen meer. De nacht van zijn 3e verjaardag mocht hij hem voor het laatst. De avond erna ging het lastig, maar na 2 uur zonder al te veel gehuil sliep hij. De dagen erna gingen zonder problemen. Bij mijn 2e ging het veel makkelijker. Toen hij 3,5 was heb ik met hem afgesproken dat we zijn spenen aan sinterklaas zouden geven en dat hij er dan een cadeautje voor terug zou krijgen. Dit heb ik meerdere weken herhaald en toen hij zijn schoen mocht zetten was hij er helemaal klaar voor. Spenen erin, lekker gaan slapen, zonder enig probleem en de volgende ochtend een briefje van sint over dat hij het zo goed van mijn zoontje vond en natuurlijk een cadeautje. Mijn zoontje was zo enthousiast dat een paar dagen later de flessen ( ja, die waren er ook nog...)ook in zijn schoentje moesten van hem...... ?
Abrightnewdayisabouttostart
Belangrijkste is dat je vol houdt als je besluit dat het klaar is. Dus kies bijvoorbeeld vrijdagavond dan kun je eventueel slechte nachten beter aan
Abrightnewdayisabouttostart
Wij hebben bij onze oudste op gegeven moment afgebouwd tot alleen de slaapjes. Na mevrouw haar 2e verjaardag hebben we gezegd dat als de laatste speen kapot is de geen nieuwe meer krijgt. Ze begon ze kapot te bijten namelijk. De laatste heeft ze zelf weg gegooid. Nu 1,5 jaar later vraagt ze soms out of the blue waar haar speen is en dan vraag ik wat er met haar speen is gebeurd. We hebben er weinig gedoe over gehad. Ze heeft ook 2 knuffels waar ze mee slaapt en die geven nu die troost. Ik zou mezelf geen deadline geven, dat geeft stress. Kijk naar je kind dan zie je wat een goed besluit is. Succes! Volg je hart ♡