
De ontdekkingsreis van een kersverse moeder
Door boeken, het internet en de verloskundigen leer je een hoop maar alsnog sta je als kersverse moeder op onbekend terrein..
Van jongst af aan wist Sue zeker dat als zij de mogelijkheid had, ze jong moeder wilde worden. Zo gezegd, zo gedaan met als resultaat dat ze de eerste is in haar familie en vrienden kring met een pasgeboren baby. Je leest een hoop in boeken en op internet, ziet veel op de televisie en leert belangrijke dingen van de verloskundige en de mensen om je heen hoe het gaat als kersverse moeder. Maar ook al denk je je nog zo goed ingelezen te hebben, als net nieuwe moeder bevind je je op totaal onbekend terrein. En waar de meeste moeders het liefst niet over praten, doet Sue het maar al te graag. Dus hier een paar puntjes van de eerste maand die je ontdekt tijdens je eerste reis als moeder waarin je je waant in een compleet nieuw leven.
Borstvoeding: toeschietreflexen, stuwingen, lekkende tieten en zoogcompressen
Fascinerend vind ik het, borstvoeding geven. Gewoon het feit dat je eigen lichaam in staat is voeding aan te maken wat helemaal afgesteld is op jouw baby. Vanaf het moment dat ik zwanger was wist ik zeker dat ik borstvoeding wilde geven, niet wetende dat er allemaal dingen bij komen kijken waar ik nog nooit iemand over heb gehoord. Zo zat ik één van de eerste keren relaxed borstvoeding te geven op de bank in de huiskamer. Plots verslikt Benthe zich door een toeschietreflex en ze trekt snel haar hoofd naar achter, ver weg van mijn tepel. Het melk blijft uit mijn tepel spuiten en Benthe en ik zitten er helemaal onder. De toeschietreflexen komen voort uit de melkklieren die melk opslaan. Één borst heeft ongeveer 10 tot 25 melkklieren met ieder zijn eigen melkkanaal. Elk melkkanaal mondt afzonderlijk uit in de tepel. Je weet dus nooit welke kant het opschiet, het spuit nog net niet 360 graden in de rondte. Daarnaast krijg je last van stuwingen; op de vierde dag na de geboorte werden mijn borsten zo groot, dat ik mij net als Bobbi Eden voelde (ik bleef maar in de spiegel staren naar mijn prachtige boezem). Helaas gebeurt dit maar een enkel aantal keer tijdens de periode dat je borstvoeding geeft, maar zo fijn is het eigenlijk niet. Je borsten voelen gespannen en vol, de huid staat strak en is doorschijnend, kortom ze staan op ontploffen. Tot slot krijg je last van lekkende borsten bij het geven van borstvoeding. Geef je links, dan lekt rechts en vice versa. Als het hierbij was gebleven is dat allemaal niet zo erg, maar je borsten reageren ook op het moment dat jouw baby geluid gaat maken of gaat huilen. Helaas kunnen je borsten niet het onderscheid maken tussen jouw baby en die van andere. Al sta je dus in de winkel en een vreemde baby begint te huilen, voel jij langzamerhand je shirt nat worden want ook dan reageren je borsten. Gelukkig komen hier de zoogcompressen goed van pas. Zoogcompressen, ook iets waar ik dus nog nooit van gehoord had. Dit zijn een soort van senseo koffiepads die je in je BH stopt om je melk op te vangen, helaas veel te klein en lekt het er ook snel doorheen. Het schijnt dat je ook lekkende borsten krijgt als je opgewonden raakt. Al ben je dus van plan weer eens lekker van bil te gaan moet je eerst zorgen dat je óf net voeding hebt gegeven óf je moet van te voren even je borsten leeg kolven. Niet echt aantrekkelijk dus. Of dit laatste echt waar is durf ik niet te zeggen (zie mijn volgende punt) maar onthou boven dit alles: al is de ellende nog zo groot, je borsten zijn dat lekker ook.
Slapen is het nieuwe seksen
Voordat Benthe was geboren sliep ik minimaal 8 uur op een dag, maar het liefst maakte ik er minimaal 10. Sliep ik minder dan 8 uur op een dag, dan was ik buitengewoon stront chagrijnig. Nu besef ik dat 5 uur slaap op een dag veel is, heel veel. Ik ben dol blij als ik zie dat ik in één nacht 3 uur achter elkaar door heb mogen slapen. De nachten zien er ongeveer zo uit:
21:00 – 00:00 Benthe wakker
00:00 Benthe voeden en in slaap wiegen
00:40 Benthe slaapt, voorzichtig in wieg leggen
01:00 Ik slaap
03:00 Benthe wakker, voeden
03:20 Benthe valt in slaap op mijn borst
03:30 Ik leg Benthe voorzichtig terug in de wieg
03:31 Benthe wordt wakker, ze voelt dat ze niet meer bij mij ligt
03:40 Ze slaapt nog steeds niet, ik leg haar bij mij totdat ze in slaap valt
04:00 Ze slaapt en ik leg haar terug in de wieg, ze blijft slapen en ik val ook in slaap
06:00 Benthe wakker, ze slaapt niet meer tot 11:00
Als je nu mocht kiezen tussen 1 uurtje slaap, of 1 uurtje seks (terwijl je net bent bevallen, en de kans op lekkende borsten aanwezig is) wat wordt het dan?
Juist! Sorry mannen
Spuit luiers
Als je borstvoeding geeft heb je regelmatig last van spuit luiers. Dit betekent dat de babypoep alle kanten op spuit. Nou denk je, maar de baby heeft toch een luier om. Inderdaad, maar mijn dochter poept altijd juist op dát moment dat ik net de vieze luier met de schone luier wil verwisselen waardoor werkelijk altijd alles onder de stront zit: de net schone kleren van mijn dochter en die van mij, de hydrofiel luiers en jawel, ook de net gewitte muur. Met spuit luiers merk je ook snel genoeg wanneer luiers te klein zijn. Dan schiet het namelijk allemaal omhoog waardoor het hele ruggetje tot aan de nek en dus ook de kleding onder de poep komt te zitten. Helaas gebeurt dit nooit overdag, maar altijd na de voeding rond 3 uur ‘s nachts. Agh ja, Shit happens.
Geen tijd meer voor jezelf
Een baby slaapt gemiddeld 16 tot 20 uur per dag dus je zou zeggen dat je genoeg tijd voor jezelf moet over houden maar niets is minder waar. In de tijd dat je jouw baby eindelijk in slaap heb gekregen moet je jezelf opfrissen, snel nog even de was doen, het huis schoonmaken, boodschappen doen, eten koken en je baby tussentijds een aantal keer voeden en verschonen. Net op dat moment dat je eindelijk op de bank zit met een kopje thee om bij te komen, krijgt ze net eventjes een huil buitje waardoor je haar weer moet troosten. Zo ben ik ongeveer 10 x aan deze blog begonnen voordat ik eindelijk de eerste alinea af had en heeft het mij 4 dagen in totaal gekost om hem helemaal af te schrijven. Dus tijd voor jezelf? Forget about it. Mijn waslijst met dingen die ik nog even wil doen tijdens mijn verlof wordt alleen maar groter.
Nooit meer rustig ontbijten en dineren
Als ik voorheen mijn dag begon zonder te ontbijten was ik de rest van de dag niet te genieten. Eten en slaap waren mijn drijfveren zo ongeveer. Nu mag ik blij zijn als ik om 12 uur dan eindelijk mijn eerste broodje van de dag eet. Ik kom er simpelweg gewoon niet meer aan toe want alles wat ik vanaf de geboorte doe, staat in het teken van Benthe. Voor je het weet is het alweer middag en ben je vergeten te eten. Nu kun je je voorstellen dat ik dan hevig uitkijk naar het avond eten, even lekker genieten van het heerlijk door Bart gekookte diner en even een beetje bijtanken. Maar laat dit nu net toevallig het moment zijn dat Benthe juist dan wakker wordt en gaat huilen omdat ook zij honger heeft waardoor ik óf hard aan het schransen ben zodat mijn bord binnen 1 minuut leeg is óf terwijl ze aan de borst ligt, ik zelf ook probeer te eten voordat het koud is. Dus even een goed gesprek tijdens het eten zit er ook niet meer in.
Baby uitzet
9 maanden lang heb je tijd om je voor te bereiden op de komst van je baby. Van honderd verschillende magazines krijg je een uitzet lijst in huis en deze neem je dan ook keurig allemaal mee naar de winkel zodat je alles af kan strepen en werkelijk alles in huis hebt voor je baby geboren wordt. Tenminste dat denk je. Ik heb werkelijk alles gekocht wat er op zo’n lijst staat, ook al had ik van de meeste dingen nog nooit gehoord. Vol vertrouwen en met een gerust hart zit je de laatste weken van de zwangerschap uit met de gedachten dat je alles voor elkaar hebt. Totdat je dan eindelijk bent bevallen en in de kraamweek er door de kraamverzorgster erop gewezen wordt dat je meer dan de helft niet in huis schijnt te hebben. Zo kwam ik erachter dat je heel veel kleding nodig hebt voor een pas geboren baby. Ook al zegt iedereen tegen je dat je genoeg krijgt van de kraamvisite, reken er niet op en zorg dat je genoeg in huis hebt. Door al het spuug, poep en plas zit er meer in de was dan in de kast. 18 hydrofiel luiers (dit zijn overigens geen luiers maar een soort baby handdoeken!) is lang niet genoeg. Ik heb er nu 24 en nog kunnen er wat bij. Je hebt meer dan 3 waskussen hoezen nodig want ook die kunnen alle 3 binnen 1 uur smerig worden. 9 spuugdoekjes is veel te weinig. En zo had ik ook geen krab wantjes, geen kartonnen nagel vijl (maar wel een hele baby manicure set waar je niks aan hebt), had ik geen zoogcompressen want daar had ik nog nooit van gehoord en ga zo maar door. Op deze momenten voel je je echt even een waardeloze moeder (ondanks dat je meer dan duizenden euro’s aan je baby uitzet hebt uitgegeven) maar heb vertrouwen; je kind groeit toch wel op, dankzij jou en af en toe ondanks jou. Amen.
Plannen
Plan ruim van te voren als je een afspraak hebt, want hoe goed je het ook voor elkaar denkt te hebben er komt altijd weer wat tussen. Zo probeer ik voordat wij weggaan de tas in te pakken en net als ik op het punt sta te vertrekken poept Benthe haar schone romper onder. Ik probeer haar snel te verschonen maar door alle haast is ze vervolgens ontroostbaar. Snel geef ik nog een slokje toe waardoor ze hopelijk in slaap valt. Ik stop haar in de maxicosi maar dan wordt ze wakker en begint die arme schat keihard te huilen. Ik probeer snel de speen te zoeken die ergens in de tas ligt en vis hem eruit. Vervolgens pak ik opnieuw de tas in en tegelijkertijd belt mijn schoonmoeder. Ik hang op en Benthe spuugt haar schone romper helemaal onder met de net gegeven borstvoeding. Nogmaals verschoon ik snel haar kleertjes want ik kan echt niet met een zuur ruikend kind op bezoek gaan bij mijn vriendinnen. Inmiddels staan mijn borsten op ontploffen en snel geef ik Benthe nog een slokje. Ik prop haar weer snel in de maxicosi, zoek mijn autosleutels en rijd gehaast naar het huis van mijn vriendin. Ruim een uur te laat kom ik aankakken, haal Benthe uit de auto en zie dat ze vervolgens weer haar kleding heeft onder gespuugd, maar agh, ik ben er in ieder geval.
Alle aandacht gaat naar Benthe
Nooit gedacht dat ik zo’n moeder zou zijn die werkelijk alles vast legt en het liefst alle foto’s van mijn kind laat zien aan een volslagen vreemde die net als mij in de rij bij de slager staat (alsof het hem ook maar iets interesseert). Ik ben zo trots dat ik pronk met alle foto’s die ik heb. Daarnaast heb ik voor niets en niemand meer aandacht lijkt wel. Als er (kraam)visite komt of ik ben ergens op de koffie, ik heb totaal geen luisterend oor meer. Ik kijk alleen maar naar mijn eigen kleine krummeltje. Mijn meisje die bij mij of bij iemand anders op schoot ligt en lekker ligt te knorren. Ook al gaan we ergens op bezoek voor een ander mijn meisje, mijn knorretje, steelt de show. Iedereen heeft alleen nog maar oog voor haar. Dit is wat een nieuw leven met mensen doet, dit is een ongekende en onbeschrijfelijke liefde die iedereen overspoelt.
Lees meer van mijn blogs op www.writtenbysue.nl
Mama O en B
Zo grappig en zo waar! Waar ik ook veel te weinig van blijk te hebben zijn lakentjes. Als ze na drie keer haar bed ondergepoept of ondergespuugd te hebben en er weer in ligt dan ben ik aan het duimen dat ze het schoon houd tot de droger klaar is omdat ze anders op een hydrofiele luier komt te liggen!
JufFeline
Haha ow de herinneringen komen terug. Het precies krijsen tijdens het eten was de eerste maanden ook bij ons vaste prik. Tegenwoordig kan Nino gelukkig gewoon mee aan tafel met iets te eten en dat scheelt enorm. En die verschrikkelijke borstcompressen die altijd doorlekten als ik net in de rij bij de kruidvat stond ofzo. Argh, gelukkig ben ik er snel achter gekomen dat er wel degelijk verschil zit in verschillende merken en dat je voor de zoogcompressen toch beter iets meer kunt betalen want de iets duurderen werken ECHT veel beter. En het te laat komen, aah. Ja ik ben iemand die altijd op tijd wil zijn overal maar met een kind lukt dat inderdaad niet altijd meer. Ik heb dan ook een heel systeem van ver van te voren alles klaar hebben staan, de luiertas, voedingen, etc. zodat ik alleen meneer zelf nog hoef te doen op het moment van vetrek waar je sowieso al zeker een kwartier extra voor moet rekenen. En dan maar net hopen dat meneer niet opeens besloten heeft een extra lang dutje te gaan doen. Gelukkig heb ik een ding wat je hier boven beschreven hebt niet zo zeer gehad en dat zijn de slapeloze nachten. Meneer sliep vrij snel vrij goed. Hij werd alleen wakker voor één nachtvoeding en sliep daarna direct weer goed in. Tegenwoordig heeft hij er wel een handje van om rond 05:00 uur wakker te zijn en dat vind ik wel enigszins vermoeiend.