
De hel van het RS-virus
Novàn begon op Sinterklaas avond al wat met snotteren, wij dachten dat hij weer verkouden was geworden aangezien hij op een kinderdagverblijf zit en daar van alles oploopt.
De volgende ochtend was niks veranderd. Ik moest werken en Novàn ging voor de laatste keer deze week naar het kinderdagverblijf. Ik was klaar met werken en haalde Novàn op. Hij had wel een goede dag gehad was vrolijk ondanks dat zijn verkoudheid wel erger was geworden. Thuis hadden we voor de zekerheid wel even zijn temperatuur opgemeten. Dat was 37,7 graden, een lichte verhoging maar dat kan omdat hij ook verkouden is. De nacht was ook niet heel denderend. Hij was veel wakker geweest omdat zijn neus vol zat en begon te hoesten. Tot het weekend was het redelijk, niet fit maar ondanks dat wel ons vrolijke ventje. De nieuwe week dient zich aan; hoesten, neus vol, benauwd, slecht drinken en koorts. Nog geen man overboord, hij plaste nog wel en dronk in iedergeval nog iets. Hij was wel benauwd en wij waren al gestart met zoutdruppels, in de loop van de dagen werd het alleen maar erger. Als ik al met de fles kwam aanlopen begon hij te krijsen. Je zag hem gewoon happen naar lucht. Weer de huisarts gebeld en kon die middag direct langskomen. Dan gaat een ochtend ineens erg langzaam als je zit te wachten tot je weg mag. De hele ochtend alleen maar gehuild, uiteindelijk door de huisarts gezien hij vond ook dat Novàn erg benauwd was. We werden doorgestuurd naar het ziekenhuis. Daar alle controles gedaan, werd geconstateerd dat hij idd het RS-virus had maar hij was nog niet ziek genoeg. Toen ik dat hoorde viel ik zo'n beetje van mijn stoel af, maar de arts zal wel weten wat hij zegt en als het die avond slechter ging mochten we rechtstreeks bellen met het ziekenhuis. We hadden nog weer neusdruppels op medicatie basis mee gekregen en dat zou hem moeten helpen wat vrijer te ademen. Opzich ging het wel het hoesten was ontzettend erg, we hadden hem een hapje gegeven maar op een of andere manier kreeg hij daar een hoestbui van. Hij stikte er zo'n beetje in. Toch voor de zekerheid wel gebeld of we nog iets met hem moesten doen. Dat was niet nodig zolang hij niet blauw aan liep of was flauwgevallen. Ik kan je vertellen dat ziet er eng uit, als je kind benauwd is en er zowat in stikt. Maar dan vooral zelf rustig blijven. Uiteindelijk is het goed gekomen en knapte hij steeds beetje bij beetje op. En nu kan ik zeggen dat de rust eindelijk weer een beetje is terug gekeerd. Maar het RS-virus wordt veel te veel onderschat wat dat met je kind kan doen.
wil je meer van ons zien?
volg ons dan op instagram @lisadamwijk