Snap

De eerste werkdag na mijn verlof

De dag is aangebroken. Woensdag 2 september. Mijn verlofperiode is voorbij, en ik moet weer beginnen met werken. Ik heb echt uitzonderlijk lang verlof gehad. Spreek van geluk, omdat de zomervakantie ertussen zat. Welgeteld 17 weken verlof na mijn bevalling. Maar eerlijk... ik had echt nog geen zin om te werken. Elke dag weer geniet ik zo van de kleine man, en ja ook ik denk af en toe had ik maar weer iets meer tijd voor mijzelf. Alleen als ik dan weer naar Boyd kijk maakt dat alles weer goed. Voor hem heb ik alles over. Ook als dat betekent dat ik nu even geen tijd voor mijzelf heb.

Snap

Mijn wekker stond om 6 uur, maar natuurlijk komt meneer al om 5 uur voor voeding. Met daarbij dat ik slecht in slaap kon komen heb ik welgeteld 4 uur slaap gehad. Dat begon al goed. Op mijn eerste werkdag zou mijn moeder Boyd ophalen. Ik heb heel veel geluk dat mijn moeder alle dagen kan oppassen waardoor de kleine niet naar de opvang hoeft. 

Ik heb Boyd gevoed, aangekleed en ik heb hem beneden in de box gelegd. Nu kan ik rustig mijn eten maken. Ik hoor Boyd lekker spelen in de box en kijk even om het hoekje in de box. Boyd kijkt mij aan en lacht, en op dat moment breek ik. Het gevoel overrompeld mij een beetje. Ik wil Boyd helemaal niet laten gaan. Ik wil zo graag bij hem zijn. Dit had ik niet verwacht. Het idee dat ik straks weg moet voor werk en de hele dag hem niet zie maakt mij verdrietig. Niet gek omdat ik 4 maand constant bij hem ben geweest. Met uitzondering dat ik af en toe een aantal uurtjes even weg was. Ook al weet ik dat Boyd op een goede plek is, bij mijn moeder. En zal ik vast duizenden foto's en filmpjes krijgen. Had ik niet verwacht het er moeilijk mee te hebben. Dat maakte het extra lastig, hier had ik geen rekening mee gehouden. 

Met tranen ging ik naar mijn werk toe, eenmaal daar heb ik wel een hele leuke dag gehad in groep 3/4. En kon ik ook echt weer genieten van het lesgeven. Tussendoor even stiekem foto's kijken die ik kreeg toegestuurd en hop weer verder. 

Om 16.45 uur ging ik weer naar huis. Op naar mijn moeder, op naar mijn zoon. Extra leuk om hem dan weer te zien. Hij ziet mij en kijkt mij aan met een lach. Oh wat houd ik toch veel van jou kleine man.

Hadden jullie moeite om afscheid te nemen van je kind op de eerste werkdag na je verlofperiode?

Snap
3 jaar geleden

In het begin vond ik het heel zwaar. Ik kon niet snel genoeg naar huis rijden om weer bij Oliver te zijn. Maar nu geniet ik er weer met volle teugen van. Dan kan ik even 'mij' zijn en niet 'mama'. Het maakt het wel ook heel gemakkelijk dat Oliver met volle plezier naar de crèche gaat.