Snap
  • Baby
  • Sterrenkindje
  • crematie
  • #sterrenmama
  • rouwenverdriet
  • stichtingnooitvoorbij

De crematie van Vince

Vince 2 dagen na zijn geboorte overleden. In de blogs schrijft Claudia over de crematie.

Het afscheid kwam steeds dichterbij. Ik heb zo ontzettend tegen deze dag opgekeken. Ik was bang om tijdens de uitvaart volledig in te storten. Ik balanceerde echt op het randje van de afgrond. Zo voelde het.

Maar toch verliep het afscheid zoals ik had gehoopt. Ik voelde trots. Alles ging zoals we in gedachten hadden en ik kijk er ontzettend positief op terug. Natuurlijk was er enorm veel verdriet, maar bovenal toch weer die trots. Trots op Vince, omdat hij ons papa en mama had gemaakt en op hoeveel hij ons heeft gegeven in zo'n korte tijd. Zoveel liefde. Niks is sterker dan de liefde voor je kind. Vanaf dag één.

Hieronder een stukje tekst dat ik ontzettend mooi vind en werd voorgelezen tijdens de uitvaart.

Het is onzin, zegt het verstand

Het is wat het is, zegt de liefde

Het is pech, zegt de berekening

Het is niets dan pijn, zegt de angst

Het is uitzichtloos, zegt het inzicht

Het is wat het is, zegt de liefde

Het is belachelijk, zegt de trots

Het is lichtzinnig, zegt de voorzichtigheid

Het is onmogelijk, zegt de ervaring

Het is wat het is, zegt de liefde.

Mijn antwoord, als mensen vroegen hoe het ging, luidde dan ook vaak: “Het is wat het is.” Het voelde als een onmogelijke taak.

We hebben de dienst heel klein gehouden. Er waren zoveel mooie woorden. Echt een grote steun. We hebben dit samen gedaan.

Het moment van het definitieve afscheid vond ik echt heel heftig. Iedereen nam afscheid. Daarna was de ruimte leeg. ‘Land van je ogen dicht’ was op de achtergrond te horen. Dat was het moment voor ons tweeën om voor de allerlaatste keer zijn wangetjes te kussen, voor de allerlaatste keer zijn haartjes te voelen en voor de allerlaatste keer ons kindje te zien. We moesten hem achterlaten … Voor de allerlaatste keer sloten wij zijn mandje. Onmenselijk.

Zo lief, zo mooi, zo klein, zo bijzonder, zo van ons.

Dat was je,

Dat ben je,

Dat blijf je.

Deze blog schreef Claudia voor Stichting Nooit Voorbij

Wij hebben ook een lotgenoten groep op fb zoek op Facebook Stichting Nooit Voorbij ‘Lotgenoten’

Volg ons ook op Facebook om onze evenementen in de gaten te houden 

Offine's avatar
3 jaar geleden

Wat een gemis zeg... vreselijk 😢

Hi! Praat je ook mee met postauthor?

Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.

Pssst... Ben je er nog?

Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.

Nooit meer iets missen van Mamaplaats?

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!

Hi! Laat je ook een reactie achter bij Stichting Nooit Voorbij?

Of praat mee en deel direct jouw ervaring of mening!

Heb je ook een verhaal of tips om te delen?

Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.