De bevalling die ons leven op z'n kop zette

Ik word ook bang richting de naderende datum... 

26 oktober savonds  brengen we de kids naar opa en oma, we moeten ons de volgende morgen half 9 melden, we besluiten savonds wat spelletjes samen te doen en spreken onze zorgen nogmaals uit, als hij er eerst maar eens gezond en wel is zeggen we steeds, we besluiten om 1 uur naar boven te gaan, en ik ga nog even lekker in bad, ik krijg in bad wat harde buiken zoals elke avond, als ik rond 2 uur uit bad stap en me afdroog komen de harde buiken ineens achter elkaar! Zijn het misschien toch weeën? Ik installeer een weeën app en na 3 weeën die om de anderhalve minuut komen zegt de app al dat ik naar het ziekenhuis moet gaan en dat ik in m'n laatste deel van de bevalling zit. Laatste deel? Ik begin net, ik besluit toch het ziekenhuis te bellen, ze zegt ik heb je papieren al voor me ivm morgenvroeg de inleiding dus kom maar rijden, ik maak m'n man wakker en we gaan meteen, alles stond al klaar dus we kunnen gelijk gaan, de weeën blijven komen en zijn echt heel pijnlijk,  we komen iets voor half 3 aan en ze gaat gelijk even kijken, ik heb al 8cm! Wauw in 20 minuten? Ik vraag gelijk wanneer ze over zouden gaan op een keizersnee want m'n gevoel zit nog steeds niet lekker, ze antwoord dat als ik met 2 uurtjes  nog op 8cm zou zitten dan pas.

Ook man zegt nog waarom zou je een keizersnee willen? Je kan dit, ik blijf aangeven dat het me niet gaat lukken, 

De weeën worden zo heftig ik kan niet meer, ze komen achter elkaar na een uur vraag ik hoe ver ik ben, ik voel echt persdrang, maar nee nog steeds 8cm, ze voelt wat er gebeurt tijdens een wee, z'n hoofdje ligt ook nog te hoog zegt ze,  na nog een uur later om half 5 houdt ik het niet meer, ik zeg dat ik echt voel dat ik moet persen maar ook voel dat het me niet lukt, en dat ik echt die keizersnee wil! Ze zeggen dat het me gaat lukken, ze voelt nog steeds geen 10 cm maar ik mag toch gaan persen, na een aantal minuten gaat de hartslag van de baby ineens erg beneden,hij heeft het heel moeilijk en moet herstellen,  ik krijg ineens weeënremmers ingespoten, de baby moet herstellen zegt ze, van die weeenremmers word ik helemaal niet goed, ik ben misselijk, voel nog steeds erge weeën en m'n hart klopt zo snel! 

Dan ineens moet ik weer gaan persen ik voel dat z'n hoofdje eruit komt, maar de rest lukt niet, ik moet op m'n zij, op m'n andere zij, ineens zegt ze ik ga nu de noodknop indrukken, het lukt me niet, zie je wel? Hij zit vast achter het schaambot, ik zie de mannelijke gynaecoloog binnenkomen met een heel team, ik weet dat hij de meeste ervaring heeft dus ik dacht nog o nu komt het goed gelukkig, ik moet op handen en knieën gaan zitten en ik voel ze trekken  aan het hoofdje van de baby, maar ik voel alleen maar hoe hij weer keihard terug klapt, dat gevoel en geluid, het lijkt of ze alles uit me trekken, ik blijf meestal heel rustig maar ik schreeuw het uit van de pijn en toch gebeurd er nog steeds niks, m'n man moet mij vast houden want ze trekken mij van het bed af, aan het hoofdje van de baby nog steeds, het lijkt wel uren te duren, m'n man schreeuwt nu ook jongens trek hem eruit doe wat! Hij ziet hoe het hoofdje van z'n zoontje helemaal blauw en vervormd uit me hangt en hoe hardhandig ze blijven trekken, en hij weet al dit is niet goed, ze hebben eigenlijk nog maar 1 optie en dat is het schaambot door snijden/knippen, ze staan klaar met de spullen, en op dat moment geeft de baby het op, hij ademt niet meer en word slap ze kunnen hem eruit trekken, ik verga zo van de pijn, ik draai me om het bloed zit op het plafond en overal! En ik hoor geen gehuil ze hebben de baby gelijk weggetrokken  en staan nu met een heel team om hem heen, ik vraag of ie nog leeft,  niemand geeft antwoord, ik vraag het weer; leeft ie nog waarom huilt ie niet? Ik wil hém zo graag zien en vast houden! Er zegt  nu een arts hij heeft het echt heel moeilijk hij word beademd maar hij heeft een hartslag alleen die is erg hoog! Ze vragen hoe hij heet? Kyano zeg ik! Ik vraag of hij het gaat redden? En hij geeft geen antwoord, ze zeggen alleen we nemen hem mee, papa mag wel mee gelukkig, ik blijf achter en heb nog steeds m'n baby niet gezien, niet aangeraakt niks..