BURN-OUT: Wat een GESCHENK!

Hoe een uitnodiging van je dochter en bijbehorende foto je inspiratie geeft om je eigen verhaal te delen.

? STRIKJE EROM ?

Ik schrijf ELKE dag hoe ik wil dat mijn leven eruit ziet. Op het gebied van mijn eigen groei en ont-wikkeling, mijn bedrijf, mijn gezin, mijn toekomst..

en wat er maar in mij opkomt en waar ik aan wil werken. Ik schrijf alsof ik daar al ben. Dit heeft mij namelijk al zoveel gebracht.

Vorig jaar rond deze tijd zat in een re-integratie traject. Ik was op. Kapot! Het waren heftige jaren geweest daarvoor. Een situatie uit een 'vers' verleden dat een aantal jaren mijn leven beheerstte deed zich voor op mijn werk.

Bam! Daar ging ik. Ik kreeg te horen dat ik tegen een depessie aan zat. De psycholoog noemde het overspannen en burn-out. Het zou zeker een dik jaar à twee jaar dure voordat ik weer mijn oude zelf was. Als de oude Kim al wel terug zou komen. Oke...

Daar sta je dan. 29 jaar. Moeder van twee jonge kinderen, één van net 3 en één van 1 jaar. Een baan van 24 uur die je weer moet oppakken van de arbo-arts. Volgens haar gaf ik mij thuis helemaal en op mijn werk niet meer en dat kon niet. Mijn kinderen moesten vaker naar de opvang en ik moest drie keer per dag een lange wandeling gaan maken met de Pranayama app aan en minimaal drie keer per dag mediteren. Volgens mijn huisarts moest ik rustig aan doen en de psycholoog legde uit dat het heel belangrijk was om mijn gevoel nu eens echt te gaan volgen.

Maar hoe dan? Het enige wat ik voelde was extreme vermoeidheid en het gevoel van 'is dit het nou, is dit het leven?'

Iedereen had een mening. Mijn leidinggevende koppelde zijn situatie aan de mijne en hij ging toch ook gewoon door, dus dat kon ik ook wel volgens hem. Ik kreeg paniekaanvallen en nog meer stress.

Nou, zoek daar nog maar je eigen weg in als je het toch allemaal al niet meer weet.

Ik ben mijn situatie gaan accepteren. Omarmen vanaf het prille begin en in kleine stapjes gaan richten op wat ik ECHT wil in mijn leven, wie IK echt ben. Ik wist dat ik hier sterker uit zou komen, dat dit nodig was mijzelf weer te laten groeien en bloeien. Dat ik mij vanaf nu eens echt zou 'moeten' ont-wikkelen van mijn download, bagage. WEG met die belemmerende gedachten en overtuigingen. Afscheid nemen van de ANGST 'stel dat mijn bedrijf niet loopt...' etc. Weg weg weg ermee!

Mijn leven en bedrijf zo vormgeven dat het echt van mij is. Ik besloot dat ik geen contractverlenging wilde, ik had hem ook niet gekregen trouwens (?). The universe has my back, zullen we maar zeggen.

Ik was enorm DANKBAAR, hoe vreselijk en f*cking moeilijk het soms ook was. Dankbaar voor hoe alles was gelopen, de situatie, de inzichten, voor hoe ik kwam, zag en OVERWON!

Het was eng! Big time! Ik kwam erachter dat ik eigenlijk heel veel in mij had. Alles. Ik wist het al die tijd al. Ik leefde alleen anders. Wat, hoe dan? That's life.

Wat je mee krijgt in je opvoeding, scholing, werk, familiethema's die je aan het uitwerken bent. Gewoon die dingen die je meemaakt in je leven. Hoe klein of groot ook.

It's all in the game!

Maar wat ben ik BLIJ dat het zover is gekomen. Blij met hoe mijn leven was, deze helse ervaring en mijn levensinzichten. We zijn inmiddels iets meer dan een jaar verder. Nooit gedacht dat het nu alweer zo goed gaat.

Die oude Kim? Daar ben ik heel dankbaar voor. Dankbaar dat ik nu weet dat ik het zo niet meer wil. Mijzelf niet meer inhouden en gewoon mijn eigen keuzes maken en uitspreken. Natuurlijk met vallen en opstaan. Just human!

Ik vind het MAGISCH hoe ik nu precies weet wat ik wil. Hoe ik mijn SPH, Pedagogische Wetenschappen, Opvoedingsondersteuning en Babycoach opleiding en eigen ervaringen zo weet te integreren en DURF vorm te geven in mijn eigen trainingen. Niet zo 'stijfjes' zoals geleerd op school, maar op mijn manier. Wat ik waardevol vind, waarbij ik merk en ervaar hoe iemand de beste versie van zichzelf wordt. Hoe zij het wil.

Trainingen en coaching die jou je eigen authenticiteit laten terugvinden, de liefde voor jezelf en te leven hoe jij dit graag wilt. In de opvoeding EN daarbuiten! Het complete plaatje. Voor jezelf en je kinderen. ?

Wow! Als ik niet stond waar ik vorig jaar stond was ik nu niet waar ik nu ben. Immers als je doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg!

Dus ELKE dag schrijf ik trouw! Uit liefde voor mijzelf, voor mijn leven, voor het leven van mijn kinderen, voor het leven van alle moeders en kinderen EVERYWHERE!

Zodat ik kan blijven doen what I love to do:

❤ EMPOWERMENT of the MOTHER ❤

Volgens mij bevalt het dochterlief maar al te goed, want vanochtend zette ze mij aan het schrijven toen het er even bij inschoot door prikkelbare ziekige kindjes. Oeps!

'Mam, ga je nog schrijven? Ik heb mijn schriftje en stift al gepakt. Kom je bij me op de bank?'