Snap

borstvoeding avontuur

Borstvoeding avontuur.

Voordat ik zwanger was, had ik nog helemaal geen idee hoe belangrijk borstvoeding zou zijn. Ik had er ook nooit echt bij nagedacht, of ik dat eventueel zou doen bij mijn kindjes (kinderen). Totdat ik zelf zwanger werd. Een aantal keren bij de verloskundige geweest en de vraag kwam steeds vaker. Wil je borstvoeding geven, wat zijn de voor en nadelen. Ik kreeg enkele folders mee naar huis en begon me erin te verdiepen. Hoe meer we naar het einde van m’n zwangerschap gingen, hoe sterker het gevoel was dat ik echt borstvoeding wilde gaan geven. Rond de 36ste week van mijn zwangerschap ben ik naar een bijeenkomst geweest over borstvoeding. Ik ging naar de bijeenkomst met het idee van; ‘ik wil wel proberen borstvoeding te geven, maar als het niet lukt, of het wordt te zwaar, dan is flesvoeding ook geen probleem’.

Sinds die bijeenkomst wist ik het zeker. Ik ga mijn kindje borstvoeding geven. Ik had het ook aangegeven in het geboorteplan, dat ze mijn dochter gelijk moesten aanleggen, om de borstvoeding op gang te laten komen.

De nacht van zaterdag op zondag 8 december is onze mooie dochter Lizzy geboren. En precies zoals ik had gevraagd, legde mijn man haar aan mijn borst. Ze vond de borst en begon gelijk te drinken. Door mijn nogal warrige hoofd van de bevalling, kan ik het me niet helemaal meer herinneren. Er werd in ieder geval wel verteld dat m’n borstvoeding gelijk op gang kwam en dat Lizzy gelijk begon te drinken. Okee dacht ik, dit wordt het begin van mijn borstvoeding avontuur.

In het begin moet je kindje elke 3 uur drinken, dus elke 3 uur moest ik mezelf klaarmaken om haar aan te leggen. Het was even puzzelen wat de fijnste houding was, voor Lizzy en voor mijzelf. Hoe hou ik haar vast, hoe ligt ze fijn, is ze goed ondersteund. Best veel onzekerheden. Ook had ik best wat last aan m’n tepels. Maar dit zou na een paar weken weg zijn, omdat mijn tepels moesten wennen aan het feit dat er een kindje uit drinkt. Gelukkig had ik een zalf om m’n tepels soepel te houden. Mijn melk leek net slagroom, want Lizzy groeide als kool. Na 1 dag te zijn afgevallen, zat ze op dag 3 alweer boven haar geboortegewicht. Ik was trots, mijn kindje groeit van mij. Hoe bijzonder!

Weken streken voorbij en Lizzy groeide nog steeds goed. Precies op de gemiddelde lijn qua lengte en gewicht. Precies zoals de hele zwangerschap ook ging. Mijn streven was om tot ongeveer 4 maanden borstvoeding te blijven geven. Dit omdat ze dan ook vaste voeding zou krijgen en we dan waarschijnlijk ook steeds minder melk hoeven aan te bieden.

Echter ben ik niet met 4 maanden gestopt met borstvoeding. Het gaat zo vanzelf allemaal en het is zo fijn om die momentjes nog samen te hebben. Lizzy is nu 9 maanden en ik geef nog steeds borstvoeding. Ik vind het zo’n mooi en bijzonder moment. Ik heb haar de basis gegeven, ik breng haar groot met mijn melk, ze is nog nooit ziek geweest, ze is hartstikke vrolijk en voldaan na een voeding. Ik vind het zo fijn en ik geniet er nog elk moment van. We hebben nu nog maar 3 momenten op de dag samen dat ze bij me drinkt. Ik zeg nu dat ik het tot een jaar vol wil gaan houden, maar ik kan niet in de toekomst kijken. Misschien stop ik wel eerder dan een jaar, misschien ga ik wel iets langer door. Ik weet het niet. We gaan het zien. Maar voor nu ben ik trots en gezegend dat ik Lizzy de eerste 9 maanden van haar leven heb kunnen grootbrengen van mijn melk. Ik ben een trotse mama en ik ga voorlopig nog even door met borstvoeding!

Snap