Als dat niet duidelijk is... a boy...

Met 11 weken zwangerschap kregen wij nogmaals een echo om te bepalen wanneer de uitgerekende datum zou zijn. En natuurlijk om te kijken hoe het verder zou zijn met het kindje. Yes elke echo moment voelde ik me gelukkig, even kijken naar de kleine mini.

Gelukkig was het deze keer de verloskundige die de echo maakte ipv de echoscopist van de vorige echo. Weer lag ik op de bank en begon de verloskundige naar het kindje te kijken. Aan alles voelde ik in mijn lichaam dat het een meisje zou worden. Ik zag mezelf dan ook echt al jurkjes kopen en haarbandjes. En ja de kledingkast van mijn zoontje puilt al uit maar van onze dochter ja manlief misschien tijd voor een andere baan??

En je kent het ook wel toch alle fabels rondom het krijgen van een jongentje of meisje? Ik bedoel veel zoet willen eten, kattig zijn jup ik had het allemaal dus een meisje. Ook mijn man dacht dat het een meisje zou zijn hij moest tenslotte omgaan met mijn gedrag! Nou ja hij vrat mijn chocola op en ik was daar vervolgens boos over terrecht toch?? En dan schijnheilig nieuwe halen om het vervolgens weer zelf op te eten ?? Maar goed ik was kattig.

Ze zeggen ook dat ze het geslacht met deze echo niet kunnen zien maar MENEER lag met zijn benen gespreid (lijkt nu al op zijn vader) en geloof me menig mannen zullen hier een minderwaardigheids complex van krijgen. Hardop roep ik het is een jongen schat kijk een dikke piemel.. nou zegt de verloskundige eigenlijk kunnen we dat nog niet echt zeggen.. maar als ik dit zie denk ik eigenlijk ook wel dat het een jongentje is. Daar gaat onze afspraak voor een pret echo want dit kan toch niet missen?? En dan daarbij wilde ik het nu al wel weten???

Eenmaal thuis dacht ik dan word ik maar een boys mom! Dan moet mijn man uiteindelijk nog maar een voltreffer maken. Haha nee! Genoeg zo! Ik heb 2 gezonden kindjes waar ik heel dankbaar voor ben.