11-08-22: Operatie buisjes en amandelen.

Lieve Luisa,

Hier zit ik dan, bij jou, mijn allerliefste.

Jij in bed en ik in de schommelstoel ernaast.

Vandaag ben je geopereerd. Buisjes en neusamandelen. Een kleine ingreep, maar -zo vond ik- toch een hele gebeurtenis.

Jouw gedachtes bestaan momenteel vooral uit eten. Wanneer je 's ochtends wakker wordt, roep je: "Mama, uit! Eten!"

Je moest nuchter blijven. Dus ben ik, terwijl je nog met mammi lag te snoozen, snel wat gaan eten en hebben we daarna Basco uitgelaten in het park, zodat mammi ook kon eten en jij niets zou zien. Je vroeg er niet eens om, alsof je het wist. Je genoot van alle vogels -zat als een ware padvinder met je vinger omhoog gedurende de hele tocht- en ging dansen toen we liedjes zongen bij de eendjes. Een grote glimlach als altijd.

Lang genoeg gerekt tijdens de wandeling, zodat je bij terugkomst direct in de auto kon.

Eenmaal in het ziekenhuis vond je het ook allemaal nog prima. Lekker spelen, lekker lezen, maar vooral onder de indruk van alle kindjes en geluiden om je heen.

Alleen de zusters, die vond je minder. Je hebt het afgelopen jaar zoveel oorontstekingen gehad en nog veel meer artsen gezien, het is voor jou niets positiefs meer.

Tijdens je roesje, dat je met een spuitje kreeg, werd je slaperig en leek je dronken. We hebben, samen met jou, gelachen om de grappige dingen die je deed, maar genoten vooral van alle kusjes die je gaf. In overvloed en o wat was dat stiekem fijn!

Toen je onder narcose moest, stribbelde je tegen en ook tijdens het wakker worden was je in een groot gevecht. Meerdere ijsjes werden op de grond gegooid en wat was je boos op iedereen. Volgens de zusters was dit een goed teken, je bent sterk en weet wat je wilt.

Je moest extra drinken, want je bleef bloeden uit je neus en dat moest eerst stoppen voordat je weer naar de grote zaal mocht.

Eenmaal op de grote zaal, werkte je binnen 15 minuten 3 ijsjes naar binnen en mochten we al gauw naar huis.

Thuis heb je bijna 3 uur geslapen en heb ik je wakker gemaakt voor een zetpil en ijsje.

Opa en oma kwamen op bezoek en je was alweer lekker aan het rondlopen, spelen en lachen.

Vandaag waren we een echt team met zn drietjes en wat ben ik trots op ons! ♡

De grootste uitdaging wordt nu om een aantal dagen binnen te blijven, vanwege de hitte. Er is een grote kans op bloeden vanwege de warmte en dat moeten we natuurlijk zien te voorkomen. Je wilt alleen al-tijd buiten zijn. Maar ook dat komt goed en we vinden onze weg.

Heb je vragen of wil je iets kwijt? ♡

www.instagram.com/dewereldvan.mama