1 maand oud en in het ziekenhuis.

Daar zitten we dan. Nu met tranen in m’n ogen en mijn binkie uit te buiken op m’n schoot. In het ziekenhuis. 

Gisteren had jij ineens koorts. Maar een baby van precies 1 maand oud, mag helemaal geen koorts hebben. Je hield je groot en we merkten verder weinig aan je. Toch maar de huisartsenpost bellen, het was inmiddels 19:00 uur. We moesten langs komen, want een baby van 1 maand oud hoort geen koorts te hebben.

Poe alle spulletjes pakken en daar gingen we. Wat zou er zijn? Zal hij echt ziek zijn? 

Eenmaal aangekomen waren bijna alle onderzoeken goed. Wat gek was, want normaal hebben bij baby’s met koorts wel meer klachten. 

Er volgde een gesprek met de kinderarts, vervolg onderzoek was nodig, want een baby van jouw leeftijd heeft niet zomaar koorts. Je ging de hele malle molen in. Een bloedonderzoek wat ze afnamen door middel van de hielprik. En daar kwam het. Je ontsteking waarden waren erg hoog!  M’n hart klopte in mijn keel. Dit is echt serieus, m’n mannetje blijkt echt ziek. Zo klein. 

Het RS virus was uitgesloten. Er volgde een plas onderzoek. Ze hadden jouw urine nodig en snel!  Jij plaste niet op commando, wat ik heel goed begrijp.  Maar helaas moest daardoor een katheter geplaatst worden. Dat huiltje van jou deed mij ook huilen. Arme man, dat vond jij echt niet fijn. 

En daar was de uitslag. Een urineweg infectie. Jij heb de antibiotica binnen voor vandaag en daar liggen we nu dan.  Morgen de vervolgonderzoeken afwachten. 

Snel beter worden kleine man! 

Wordt vervolgd.