Niet elke moederdag is roze met glitters

Niet elke moederdag voelt als een feest.

Niet elke dag als moeder is er één met glitters.

En ook niet elk hart dat verlangt naar een kind, wordt op deze dag gevoeld.

De wereld ziet bloemen, knutsels en ontbijt op bed.

Maar wat je niet altijd ziet, is het stille verdriet.

De vrouw die verlangt, maar bij elk jaar een test in haar handen houdt die negatief blijft.

De moeder die ooit een kindje droeg, maar het niet in haar armen mocht sluiten.

De vrouw die moeder is van drie, maar zich vandaag compleet uitgeput voelt en twijfelt of ze het wel goed doet.

Zoals Lisa. Ik kreeg vanmorgen een DM op insta van haar.

Ze is moeder van een meisje van vijf.

Vandaag kreeg ze een ontbijtje met verkruimelde beschuit en een zelfgeknipte zonnebloem van papier.

Ze glimlachte. Ze knuffelde. Ze speelde mee.

Maar diep vanbinnen dacht ze aan haar tweede kindje, dat er ooit even was… en toen weer niet.

Niemand die dat vandaag benoemde.